Summary: | Μελετήθηκαν αλληλεπιδράσεις μεταξύ της παρεγκεφαλίδας και των βασικών γαγγλίων στον εγκέφαλο ενήλικων μυών. Για τη μελέτη της επίδρασης της παρεγκεφαλίδας στα βασικά γάγγλια εξετάστηκαν οι επιπτώσεις της εκφύλισης του παρεγκεφαλιδικού φλοιού στη νευροχημεία των βασικών γαγγλίων. Χρησιμοποιήθηκαν δύο μοντέλα εκφύλισης: το μεταλλαγμένο στέλεχος μυός PCD που εμφανίζει πλήρη εκφύλιση των κυττάρων Purkinje και μύες με μερική δεξιά εκφύλιση του παρεγκεφαλιδικού φλοιού μετά από ένεση καϊνικού οξέος στην περιοχή του παρασκώληκα. Ιn vitro ποσοτική αυτοραδιογραφία έδειξε αναβάθμιση των υποδοχέων ντοπαμίνης D1 στα βασικά γάγγλια και των δύο μοντέλων εκφύλισης. Για τη μελέτη της επίδρασης των βασικών γαγγλίων στην παρεγκεφαλίδα μελετήθηκε ο μεταφορέας της ντοπαμίνης στον παρεγκεφαλιδικό ιστό μυών με μεθόδους ποσοτικής αυτοραδιογραφίας, μεμβρανικής δέσμευσης και ανοσοϊστοχημείας. Τα αποτελέσματα έδειξαν την ύπαρξη, την ανατομική κατανομή και τις ιδιότητες του μεταφορέα της νοτπαμίνης στην παρεγκεφαλίδα. === The study of the interactions between the cerebellum and the basal ganglia was the aim of this thesis. To study cerebellar influences on the basal ganglia I investigated the effects of cerebellar cortical degeneration on basal ganglia neurochemistry. Two models of cerebellar degeneration were used: the mutant mouse strain \\\"Purkinje cell degenaration\\\" that completely lacks Purkinje cells, and mice with partial Purkije cell lesion after kainic acid injections in the right paravermis. In vitro quantitative receptor autoradiography showed an up-regulation of D1 dopamine receptors in the basal ganglia of both cerebellar degeneration models. This may reflect a compensatory adaptation. To study basal ganglia influences on the cerebellum I characterized the dopamine transporter of the mouse cerebellum by using receptor binding and determined its anatomical distribution by using receptor autoradiography and immunoistochemistry.
|