| Summary: | Η παρούσα εργασία εκπονείται στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος «Σύγχρονες προσεγγίσεις στη γλώσσα και στα κείμενα» της Νεοελληνικής Ειδίκευσης του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και έχει σκοπό την εξέταση του αθηναϊκού περιοδικού Αναγέννηση που κυκλοφορεί με το παράρτημα Σχολική Πράξη. Πρόκειται για ένα επιστημονικό περιοδικό, ποικίλης ύλης που ασχολείται με τη φιλοσοφία, την ψυχολογία, το φεμινισμό, τις θετικές επιστήμες, την κοινωνιολογία, την πολιτική, την τέχνη και την παιδεία. Η Αναγέννηση λειτουργεί σαν σεισμογράφος της Παιδείας και της πνευματικής κίνησης στην εποχή του Μεσοπολέμου, αφού επικεντρώνεται στα καίρια γλωσσικά, παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά ζητήματα, γεννά κοινωνικούς προβληματισμούς και αναζητά λύσεις. Η αφετηρία της έκδοσής της συμπίπτει χρονολογικά με την πτώση της παγκαλικής δικτατορίας, ενώ η λήξη της με τη σαρωτική νίκη του Βενιζέλου στις εκλογές τον Αύγουστο του 1928.
Αναφορικά με τη δομή της παρούσας εργασίας, στο πρώτο κεφάλαιο σκιαγραφούνται οι προσωπικότητες του Δημήτρη Γληνού, διευθυντή της Αναγέννησης και του Κώστα Σωτηρίου, διευθυντή σύνταξης στο δεύτερο τεύχος του περιοδικού και επισημαίνονται οι σταθμοί της πνευματικής, εκπαιδευτικής και πολιτικής τους πορείας. Ωστόσο, για να εξεταστεί η ιδιαίτερη φυσιογνωμία του περιοδικού και να καταγραφεί η σταδιοδρομία των δύο διευθυντών στις πραγματικές της διαστάσεις κρίθηκε αναγκαίο να αποτυπωθεί το ιστορικό πλαίσιο της εποχής. Ως εκ τούτου, στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια ιστορική, πολιτική, κοινωνιολογική ανασκόπηση των γεγονότων που επηρέασαν ή σημάδεψαν την εποχή του Μεσοπολέμου και αποδίδεται η πνευματική περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται εμβριθώς η ταυτότητα του περιοδικού. Συγκεκριμένα, εξετάζεται ο τίτλος, το έμβλημα, η αιτία διακοπής, η ταυτότητα των συνεργατών, το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνεται η Αναγέννηση, η ύλη και η οργάνωσή της, συμπεριλαμβανομένων των προγραμματικών δηλώσεων και των θεματικών της ενοτήτων. Στην ύλη του περιοδικού εμπεριέχονται θέματα που αφορούν την εκπαίδευση, την ιδεολογική ταυτότητα του περιοδικού, τις συζητήσεις που διεξάγονται ανάμεσα στους συνεργάτες για τους φυσικούς και τους κοινωνικούς νόμους, για τη διδασκαλία της Ιστορίας, για την τονική και ορθογραφική μεταρρύθμιση. Στη συνέχεια, ακολουθεί εξέταση της ύλης που σχετίζεται με τη δίκη του Γληνού για την υπόθεση Παναΐτ Ιστράτι, τις αντιδράσεις των ιδεολογικών περιοδικών της εποχής, τον φεμινισμό, την ψυχολογία, τη λογοτεχνία και το δημοτικό τραγούδι. Επίσης, εξετάζονται οι βιβλιοκρισίες του περιοδικού για τις εκδόσεις λογοτεχνίας, θεάτρου, Παιδοψυχολογίας, παιδαγωγικής ύλης, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και πολιτικής. Ακόμη, στην ύλη του περιοδικού περιλαμβάνονται αισθητικά κείμενα που αφορούν τις εικαστικές τέχνες και ποικίλες άλλες μελέτες για τις θετικές επιστήμες, την πολιτική και την κοινωνιολογία. Τέλος, η σκιαγράφηση της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της Αναγέννησης ολοκληρώνεται με την πλήρη ευρετηρίασή της. === -
|
|---|
