ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)

به­منظور بررسی تأثیر دو روش مصرف کودهای زیستی شامل بذرمال و محلول­دهی پای بوته بر عملکرد، جذب عناصر NPK، شاخص­های کیفی و کمی شامل ویتامین ث، تعداد میوه کل و درصد میوه قابل عرضه به بازار گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش بذرهای گ...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: پیمان شیخعلی پور, صاحبعلی بلندنظر, محمدرضا ساریخانی
Format: Article
Language:fas
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2019-09-01
Series:بوم شناسی کشاورزی
Subjects:
Online Access:https://agry.um.ac.ir/article_36973_cbc058f860b324e79ddba0f14df82473.pdf
id doaj-fbc19ad7926c4ccca881edcc94fde263
record_format Article
spelling doaj-fbc19ad7926c4ccca881edcc94fde2632021-04-07T04:45:40ZfasFerdowsi University of Mashhadبوم شناسی کشاورزی2008-77132423-42812019-09-0111238340110.22067/jag.v11i2.6468136973ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)پیمان شیخعلی پور0صاحبعلی بلندنظر1محمدرضا ساریخانی2دانشگاه محقق اردبیلیدانشگاه تبریزدانشگاه تبریزبه­منظور بررسی تأثیر دو روش مصرف کودهای زیستی شامل بذرمال و محلول­دهی پای بوته بر عملکرد، جذب عناصر NPK، شاخص­های کیفی و کمی شامل ویتامین ث، تعداد میوه کل و درصد میوه قابل عرضه به بازار گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش بذرهای گوجه­فرنگی رقم سوپر چیف به هنگام کاشت در خزانه و نشاءهای گوجه­فرنگی هنگام کاشت در زمین اصلی با تیمار تلفیقی جدایه‌های Pseudomonas sp. شامل (S10-3+S19-1، S14-3+S19-1 و S21-1+S19-1) تلقیح شدند، علاوه بر آن تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و تیمار کود کامل (براساس نتایج آزمون خاک) به منظور انجام مقایسه لحاظ شد. تیمارها شامل T1- تلقیح با باکتری­هایS10-1+S19-1  در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، T2- تلقیح با باکتری­هایS14-3+S19-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، T3- تلقیح با باکتری­هایS19-1+S21-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، T4- تلقیح خاک با باکتری­های S10-1 +S19-1 در هنگام کاشت نشاء در زمین اصلی، T5- تلقیح خاک با باکتری­های S14-3+S19-1 در هنگام کاشت نشا در زمین اصلی، T6- تلقیح خاک با باکتری­های S19-1+S21-1 در هنگام کاشت نشا در زمین اصلی، T7- شاهد بدون کود و تلقیح میکروبی و T8- تیمار کود کامل براساس آنالیز خاک. نتایج نشان داد که اثر زمان تلقیح باکتری‌های فوق بر شاخص‌هایی مثل عملکرد در متر مربع، میزان میوه کل، درصد میوه قابل عرضه به بازار، میزان پتاسیم و ویتامین ث میوه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد و میزان میوه کل، درصد میوه قابل عرضه به بازار و میزان پتاسیم میوه در تیمارT2   به ترتیب با مقادیر 9/4130  گرم بر متر مربع و 22/60 ،  18/31 و 7/4 میلی­گرم بر گرم و بالاترین میزان ویتامین ث در تیمار T3 با مقدار 02/7  میلی­گرم در 100 گرم وزن تر میوه بدست آمد. این در حالی بود که سایر صفات اندازه‌گیری­شده در این آزمایش شامل درصد نیتروژن و فسفر موجود در برگ­های گیاه، طول و قطر میوه و درصد ماده خشک تحت تاثیر زمان تلقیح باکتری­های مورد استفاده قرار نگرفت. باتوجه به نتایج فوق می‌توان به مؤثر بودن زمان تلقیح باکتری­های مورد استفاده و نوع باکتری مورد استفاده در این آزمایش به عنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و کیفیت میوه اشاره کرد.https://agry.um.ac.ir/article_36973_cbc058f860b324e79ddba0f14df82473.pdfکودهای بیولوژیکسودوموناسپتاسیمفسفرنیتروژن و عملکرد گوجه فرنگی
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author پیمان شیخعلی پور
صاحبعلی بلندنظر
محمدرضا ساریخانی
spellingShingle پیمان شیخعلی پور
صاحبعلی بلندنظر
محمدرضا ساریخانی
ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)
بوم شناسی کشاورزی
کودهای بیولوژیک
سودوموناس
پتاسیم
فسفر
نیتروژن و عملکرد گوجه فرنگی
author_facet پیمان شیخعلی پور
صاحبعلی بلندنظر
محمدرضا ساریخانی
author_sort پیمان شیخعلی پور
title ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)
title_short ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)
title_full ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)
title_fullStr ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)
title_full_unstemmed ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (L. Solanum lycopersicum)
title_sort ارزیابی تاثیر زمان مصرف باکتری‌های محرک رشد بر جذب عناصر پرمصرف و عملکرد گوجه‌فرنگی (l. solanum lycopersicum)
publisher Ferdowsi University of Mashhad
series بوم شناسی کشاورزی
issn 2008-7713
2423-4281
publishDate 2019-09-01
description به­منظور بررسی تأثیر دو روش مصرف کودهای زیستی شامل بذرمال و محلول­دهی پای بوته بر عملکرد، جذب عناصر NPK، شاخص­های کیفی و کمی شامل ویتامین ث، تعداد میوه کل و درصد میوه قابل عرضه به بازار گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش بذرهای گوجه­فرنگی رقم سوپر چیف به هنگام کاشت در خزانه و نشاءهای گوجه­فرنگی هنگام کاشت در زمین اصلی با تیمار تلفیقی جدایه‌های Pseudomonas sp. شامل (S10-3+S19-1، S14-3+S19-1 و S21-1+S19-1) تلقیح شدند، علاوه بر آن تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و تیمار کود کامل (براساس نتایج آزمون خاک) به منظور انجام مقایسه لحاظ شد. تیمارها شامل T1- تلقیح با باکتری­هایS10-1+S19-1  در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، T2- تلقیح با باکتری­هایS14-3+S19-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، T3- تلقیح با باکتری­هایS19-1+S21-1 در هنگام کاشت بذر در خزانه به روش بذرمال، T4- تلقیح خاک با باکتری­های S10-1 +S19-1 در هنگام کاشت نشاء در زمین اصلی، T5- تلقیح خاک با باکتری­های S14-3+S19-1 در هنگام کاشت نشا در زمین اصلی، T6- تلقیح خاک با باکتری­های S19-1+S21-1 در هنگام کاشت نشا در زمین اصلی، T7- شاهد بدون کود و تلقیح میکروبی و T8- تیمار کود کامل براساس آنالیز خاک. نتایج نشان داد که اثر زمان تلقیح باکتری‌های فوق بر شاخص‌هایی مثل عملکرد در متر مربع، میزان میوه کل، درصد میوه قابل عرضه به بازار، میزان پتاسیم و ویتامین ث میوه در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود و بالاترین عملکرد و میزان میوه کل، درصد میوه قابل عرضه به بازار و میزان پتاسیم میوه در تیمارT2   به ترتیب با مقادیر 9/4130  گرم بر متر مربع و 22/60 ،  18/31 و 7/4 میلی­گرم بر گرم و بالاترین میزان ویتامین ث در تیمار T3 با مقدار 02/7  میلی­گرم در 100 گرم وزن تر میوه بدست آمد. این در حالی بود که سایر صفات اندازه‌گیری­شده در این آزمایش شامل درصد نیتروژن و فسفر موجود در برگ­های گیاه، طول و قطر میوه و درصد ماده خشک تحت تاثیر زمان تلقیح باکتری­های مورد استفاده قرار نگرفت. باتوجه به نتایج فوق می‌توان به مؤثر بودن زمان تلقیح باکتری­های مورد استفاده و نوع باکتری مورد استفاده در این آزمایش به عنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و کیفیت میوه اشاره کرد.
topic کودهای بیولوژیک
سودوموناس
پتاسیم
فسفر
نیتروژن و عملکرد گوجه فرنگی
url https://agry.um.ac.ir/article_36973_cbc058f860b324e79ddba0f14df82473.pdf
work_keys_str_mv AT pymạnsẖykẖʿlypwr ạrzyạbytạtẖyrzmạnmṣrfbạḵtryhạymḥrḵrsẖdbrjdẖbʿnạṣrprmṣrfwʿmlḵrdgwjhfrngylsolanumlycopersicum
AT ṣạḥbʿlyblndnẓr ạrzyạbytạtẖyrzmạnmṣrfbạḵtryhạymḥrḵrsẖdbrjdẖbʿnạṣrprmṣrfwʿmlḵrdgwjhfrngylsolanumlycopersicum
AT mḥmdrḍạsạrykẖạny ạrzyạbytạtẖyrzmạnmṣrfbạḵtryhạymḥrḵrsẖdbrjdẖbʿnạṣrprmṣrfwʿmlḵrdgwjhfrngylsolanumlycopersicum
_version_ 1721536613727600640