Summary: | Trudnym do rozwiązania problemem diagnostyki technicznej jest pomiar sygnałów otoczenia. W wielu przypadkach pomiar ten jest niemożliwy. Stąd podjęcie problemu eliminacji otoczenia z procesu identyfikacji progów diagnostycznych jest zasadne. Przedstawiony sposób eliminacji otoczenia polegający na przesuwaniu danego zbioru pomiarów parametrów diagnostycznych (zbioru początkowego) względem kolejnego zbioru pomiarów diagnostycznych (zbioru następnego), a następnie wyznaczenie kwadratu wzmocnienia amplitudowego i przesunięcia fazowego dla tak przesuniętych zbiorów, pozwala ocenić „skupienie” pomiarów sygnałów diagnostycznych i stąd ich przydatność do obliczenia progów diagnostycznych. Metoda znamienna jest tą osobliwością, że uwzględnia ona „otoczenie” bez konieczności jego pomiaru [6, 7, 8, 12, 13, 14].
|