اثرات کاربرد یونیکونازول و کودهای زیستی بر عملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی گندم تحت تنش شوری خاک

• Main Authors: فاطمه اقایی, رئوف سیدشریفی, حامد نریمانی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: University of Birjand 2021-06-01
• Series: Environmental Stresses in Crop Sciences
• Subjects: پراکسید هیدروژن; عملکرد کوانتومی; مالون‌دی‌آلدهید; میکوریزا
• Online Access: https://escs.birjand.ac.ir/article_1617_ff19317bbc3d8e77264fc0c4af2ff44d.pdf

به‌منظور ارزیابی عملکرد و برخی صفات بیوشیمیایی گندم تحت تنش شوری خاک در واکنش به کاربرد یونیکونازول و کودهای زیستی، آزمایش فاکتوریلی بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارها شوری خاک در چهار سطح (عدم اعمال شوری به‌عنوان شاهد و اعمال شوری‌های 40، 80 و 120 میلی‌مولار در خاک) با نمک NaCl و کاربرد یونیکونازول و کودهای زیستی (شاهد یا عدم کاربرد کودهای زیستی و یونیکونازول، کاربرد قارچ میکوریزا، یونیکونازول، باکتری سودوموناس، میکوریز با سودوموناس، میکوریزا با یونیکونازول، کاربرد میکوریزا با یونیکونازول و سودوموناس شاهد یا عدم کاربرد کودهای زیستی و یونیکونازول) را شامل می‌شدند. نتایج نشان داد کاربرد کودهای زیستی و یونیکونازول تحت شرایط عدم اعمال شوری، محتوای پراکسید هیدروژن، مالون ‌دی‌آلدهید و هدایت اکتریکی برگ پرچم (به‌ترتیب به میزان 77.6، 115.52 و 241.48 درصد) نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط شوری120میلی‌مولار خاک کاهش داد ولی شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب، عملکرد کوانتومی، وزن صد دانه و طول سنبله (به‌ترتیب به میزان 60.21، 43.27، 30.47، 46.66 و 51.34 درصد) نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی تحت شرایط شوری 120 میلی‌مولار خاک افزایش داد. همچنین کاربرد کودهای زیستی و یونیکونازول عملکرد دانه تک بوته را نسبت به شرایط عدم کاربرد کودهای زیستی در بالاترین سطح از شوری خاک حدود 108.84 درصد افزایش داد. براساس نتایج این بررسی به‌نظر می‌رسد کاربرد کودهای زیستی و یونیکونازول می‌تواند در بهبود عملکرد گندم در شرایط شوری خاک پیشنهاد شود.