بررسی میزان فرار بیماران از یک بیمارستان عمومی در شیراز

مقدمه: فرار بیمار از بیمارستان هزینه‌های زیادی را برای بیمار و نظام سلامت به همراه دارد. از سوی دیگر احتمال ایجاد حوادث ناگوار برای این گروه از بیماران به مراتب بیشتر از سایر بیماران می‌باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان فرار بیماران از بیمارستان عمومی شیراز در طی دو سال 90 و 91 بود.مواد و روش: این م...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: محمد خمرنیا, زهرا کاووسی, زهرا کریمی جابری, مریم شیروانی, احمد صادقی
Format: Article
Language:fas
Published: Shiraz University of Medical Sciences 2013-12-01
Series:مجله علوم پزشکی صدرا
Subjects:
Online Access:http://smsj.sums.ac.ir/article_44011_284b8de3088179717025b8092964c289.pdf
Description
Summary:مقدمه: فرار بیمار از بیمارستان هزینه‌های زیادی را برای بیمار و نظام سلامت به همراه دارد. از سوی دیگر احتمال ایجاد حوادث ناگوار برای این گروه از بیماران به مراتب بیشتر از سایر بیماران می‌باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان فرار بیماران از بیمارستان عمومی شیراز در طی دو سال 90 و 91 بود.مواد و روش: این مطالعه از نوع مطالعات گذشته نگر بوده که به صورت توصیفی در یکی از بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد. در این مطالعه داده‌های بیماران فراری از یکی از بیمارستان‌های عمومی شیراز از ابتدای سال 1390 تا انتهای سال 1391 از پرونده های بیمارستانی استخراج گردید. برای جمع آوری داده ها از چک لیست استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS  نسخه 21 و آمار توصیفی انجام شد.یافته‌ها: از مجموع 84420 نفر بیمار پذیرش شده در بیمارستان در طی دو سال 91-90، تعداد 454 نفر فرار کرده بودند. بیشترین فراوانی فرار بیمار مربوط به بخش اورژانس، مردان و افراد متاهل بود. همچنین مدت اقامت  بیشتر افراد فراری کمتر از یک روز در بیمارستان  بود و فرانشیز 60 درصد افرادی که بیمارستان را بدون مجوز ترک کرده بودند به صورت رایگان بود.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش فرار بیماران از بیمارستان در سال‌های اخیر باید با مکانیسم‌های مناسب و راهکارهایی از جمله کنترل بیشتر بر ورود و خروج بیماران، افزایش ارتباط کادر درمانی با بیماران و کنترل افراد باسابقه فرار، از بروز اینگونه رفتارها جلوگیری کرد.
ISSN:2322-4339
2322-4339