بررسي مقایسه‌ای تأثیر تجويز دزهاي متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبي- عروقي بعد از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاري تراشه

• Main Authors: Azim Honarmand, Mohammadreza Safavi, Niloofar Kiani, Nina Kiani, Elnaz Keshavarzi
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Vesnu Publications 2016-10-01
• Series: مجله دانشکده پزشکی اصفهان
• Subjects: Labetalol; Laryngoscopy; Hemodynamic
• Online Access: http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/6543
• ISSN: 1027-7595; 1735-854X

چکیده مقدمه: این مطالعه با هدف تعيين تأثير تجويز دزهاي متفاوت لابتالول وریدی قبل از القای بیهوشی بر پاسخ قلبي- عروقي بعد از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاري تراشه در مقايسه با گروه شاهد طراحی و اجرا شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی كارآزمايي باليني، 180 بیمار تحت عمل جراحی در چهار گروه 45 نفره توزیع شدند. به ترتیب 4/0، 0/1 و 0/2 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول و نرمال سالين در 5 دقيقه قبل از لارنگوسكوپي به طریق وریدی به ایشان تزریق شد و تغییرات همودینایک در طی لارنگوسکوپی در چهار گروه مقایسه شد. یافته‌ها: طی مدت مطالعه، هیچ بیماری از گروه 4/0 میلی‌گرم/کیلوگرم و 1 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول دچار تاکی‌کاردی و برادی‌کاردی نشد، اما گروه 2 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول، در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5، 10، 30 و 60 به ترتیب 3/13، 2/2، 1/11، 8/37، 9/28 و 4/24 درصد دچار برادی‌کاردی شدند. در گروه شاهد 7 بیمار (6/15 درصد) دچار برادی‌کاردی شدند و بروز برادی‌کاردی از دقیقه‌ی 5 تا دقیقه‌ی 60 بین چهار گروه اختلاف معنی‌دار داشت (050/0 > P). در مدت مطالعه، هیچ بیماری از دریافت کنندگان دزهای مختلف لابتالول دچار تاکی‌کاردی نشد، اما گروه شاهد در بدو لارنگوسکوپی در دقایق 1، 3، 5 و 10 به ترتیب 1/11، 0/40، 1/31 و 0/20 درصد دچار تاکی‌کاردی شدند و این اختلاف معنی‌دار بود (050/0 > P). نتیجه‌گیری: تزریق وریدی 1 میلی‌گرم/کیلوگرم لابتالول در بیماران تحت لارنگوسکوپی با ثبات مطلوب‌تر همودینامیک و کمترین بروز برادی‌کاردی، تاکی‌کاردی و هیپرتانسیون همراه می‌باشد و استفاده از این دز قبل از لارنگوسکوپی، مطلوب‌تر است.