اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن

در خرگوش ها خصوصاً در بعضی از نژادها، اختلالی در اندام های حرکتی تحت عنوان در رفتگی پاها وجود دارد که بیشتر بصورت یک طرفه یا دو طرفه در پاهای جلویی یا عقبی و در سنین پایین ایجاد می شود. دامنه شدت این حالت از حد ملایم تا شدید، متغیر است. در این تحقیق در تعدادی (5/2-5/1%) از 750-700 سر خرگوش های آزمای...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: روزبه فلاحی
Format: Article
Language:English
Published: Razi Vaccine and Serum Research Institute 2014-12-01
Series:Archives of Razi Institute
Subjects:
Online Access:http://archrazi.areeo.ac.ir/article_103954_9ed05eae050eb459c568d3b0ef5635b6.pdf
id doaj-ea65b5f4dcf74a24bf03a38a099d3e6d
record_format Article
spelling doaj-ea65b5f4dcf74a24bf03a38a099d3e6d2020-11-25T02:47:05Zeng Razi Vaccine and Serum Research InstituteArchives of Razi Institute 0365-34392008-98722014-12-0169220120510.7508/ari.2014.02.013103954اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آنروزبه فلاحیدر خرگوش ها خصوصاً در بعضی از نژادها، اختلالی در اندام های حرکتی تحت عنوان در رفتگی پاها وجود دارد که بیشتر بصورت یک طرفه یا دو طرفه در پاهای جلویی یا عقبی و در سنین پایین ایجاد می شود. دامنه شدت این حالت از حد ملایم تا شدید، متغیر است. در این تحقیق در تعدادی (5/2-5/1%) از 750-700 سر خرگوش های آزمایشگاهی نژاد هلندی (دوچ) آلبینو، در محدوده سنی50-20 روزه، طی سالیان متمادی و بطور همیشگی ، حالت در رفتگی پاها در نوزادان هر دو جنس مشاهده می شد. با توجه به پرورش این حیوان در قفس های فلزی، تصور بر این بود که ضربه های مکانیکی و آسیب رسیدن به اندام های حرکتی، علت اصلی این اختلال بوده است. اما در این تحقیق با بررسی دقیق آسیب شناسی اندام های درگیر و نیز تهیه تصاویر رادیوگرافی و بررسی عوامل تغذیه ایی در جیره غذایی که کمبود آنها می تواند منجر به بروز آتروفی عضلانی و نهایتاً فلجی گردند، مشخص گردید که هیچگونه عاملی که منجر به بروز این حالت گردد، وجود نداشته و با توجه به اینکه در نژاد دوچ، نقش عوامل ارثی، در بروز اختلال در رفتگی پاها، در گزارشات متعددی ذکر شده است، طی 8 دوره تولید مثلی و در زمان 2 سال اقدام به شناسایی و حذف نوزادان مبتلا و اعضاء فامیل آنها شامل نوزادان و والدین به ظاهر سالم که احتمالاً ناقل ژن بیماری می باشندگردید و پس از آن در 4 دوره تولید مثلی دیگر، کلنی پرورشی حیوانات، مجدداً تحت نظر قرار گرفت که هیچگونه موردی از نوزادان مبتلا به دررفتگی اندام های حرکتی مشاهده نگردید و درصد بروز اختلال به صفر رسید و اختلال مورد نظر بطور کامل حذف گردید.http://archrazi.areeo.ac.ir/article_103954_9ed05eae050eb459c568d3b0ef5635b6.pdfدر رفتگی پاخرگوش آزمایشگاهیتشخیصحذف
collection DOAJ
language English
format Article
sources DOAJ
author روزبه فلاحی
spellingShingle روزبه فلاحی
اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
Archives of Razi Institute
در رفتگی پا
خرگوش آزمایشگاهی
تشخیص
حذف
author_facet روزبه فلاحی
author_sort روزبه فلاحی
title اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
title_short اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
title_full اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
title_fullStr اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
title_full_unstemmed اختلال در رفتگی پا (Splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
title_sort اختلال در رفتگی پا (splay leg) در یک کلنی خرگوش آزمایشگاهی نژاد دوچ: روش های تشخیص و اقدام موثر جهت حذف آن
publisher Razi Vaccine and Serum Research Institute
series Archives of Razi Institute
issn 0365-3439
2008-9872
publishDate 2014-12-01
description در خرگوش ها خصوصاً در بعضی از نژادها، اختلالی در اندام های حرکتی تحت عنوان در رفتگی پاها وجود دارد که بیشتر بصورت یک طرفه یا دو طرفه در پاهای جلویی یا عقبی و در سنین پایین ایجاد می شود. دامنه شدت این حالت از حد ملایم تا شدید، متغیر است. در این تحقیق در تعدادی (5/2-5/1%) از 750-700 سر خرگوش های آزمایشگاهی نژاد هلندی (دوچ) آلبینو، در محدوده سنی50-20 روزه، طی سالیان متمادی و بطور همیشگی ، حالت در رفتگی پاها در نوزادان هر دو جنس مشاهده می شد. با توجه به پرورش این حیوان در قفس های فلزی، تصور بر این بود که ضربه های مکانیکی و آسیب رسیدن به اندام های حرکتی، علت اصلی این اختلال بوده است. اما در این تحقیق با بررسی دقیق آسیب شناسی اندام های درگیر و نیز تهیه تصاویر رادیوگرافی و بررسی عوامل تغذیه ایی در جیره غذایی که کمبود آنها می تواند منجر به بروز آتروفی عضلانی و نهایتاً فلجی گردند، مشخص گردید که هیچگونه عاملی که منجر به بروز این حالت گردد، وجود نداشته و با توجه به اینکه در نژاد دوچ، نقش عوامل ارثی، در بروز اختلال در رفتگی پاها، در گزارشات متعددی ذکر شده است، طی 8 دوره تولید مثلی و در زمان 2 سال اقدام به شناسایی و حذف نوزادان مبتلا و اعضاء فامیل آنها شامل نوزادان و والدین به ظاهر سالم که احتمالاً ناقل ژن بیماری می باشندگردید و پس از آن در 4 دوره تولید مثلی دیگر، کلنی پرورشی حیوانات، مجدداً تحت نظر قرار گرفت که هیچگونه موردی از نوزادان مبتلا به دررفتگی اندام های حرکتی مشاهده نگردید و درصد بروز اختلال به صفر رسید و اختلال مورد نظر بطور کامل حذف گردید.
topic در رفتگی پا
خرگوش آزمایشگاهی
تشخیص
حذف
url http://archrazi.areeo.ac.ir/article_103954_9ed05eae050eb459c568d3b0ef5635b6.pdf
work_keys_str_mv AT rwzbhflạḥy ạkẖtlạldrrftgypạsplaylegdryḵḵlnykẖrgwsẖậzmạysẖgạhynzẖạddwcẖrwsẖhạytsẖkẖyṣwạqdạmmwtẖrjhtḥdẖfận
_version_ 1724754673396613120