تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی تناوبی بر مقادیر سرمی GLP-1، NRG-1 و IL-33 در زنان با دیابت نوع دو

• Main Authors: ابراهیم فروزنده, اصغر توفیقی, جواد طلوعی آذر
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Sport Sciences Research Institute 2020-06-01
• Series: فیزیولوژی ورزشی
• Subjects: دیابت; تمرین هوازی تناوبی; تمرین مقاومتی; مقاومت به انسولین; nrg-1; glp-1; il-33
• Online Access: https://spj.ssrc.ac.ir/article_1880_a632063caf0d7cf9a17e72672cafce00.pdf
• ISSN: 2322-164X; 2476-7050

<strong>با توجه به اهمیت تنظیم تعادل گلایسمیک در پیشگیری از عوارض قلبی-عروقی دیابت، کنترل گلوکز خون و مقاومت به انسولین بسیار اهمیت دارد. ازجمله عوامل محافظتی در مقابل آسیب­های ناشی از گلوکز خون بالا، پپتید شبه‌گلوکاگون-یک (</strong><strong>GLP-1</strong><strong>)، نوروگلین-یک (</strong><strong>NRG-1</strong><strong>) و اینترلوکین-33 (</strong><strong>IL-33</strong><strong>) است که تحت‌تأثیر تمرینات ورزشی نیز قرار می­گیرند؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی تناوبی بر مقادیر عوامل حفاظتی </strong><strong>GLP-1</strong><strong>، </strong><strong>NRG-1</strong><strong> و </strong><strong>IL-33</strong><strong> در زنان با دیابت انجام شد. 30 زن با دیابت (09/5 </strong><strong>±</strong><strong> 9/51 سال) به‌طور تصادفی در سه گروه (10 نفری)، تمرین مقاومتی، تمرین هوازی تناوبی و کنترل داوطلب انجام پژوهش شدند. تمرین هوازی تناوبی با شدت 75-60 درصد </strong><strong>MHR</strong><strong> و تمرین مقاومتی با شدت 75-30 درصد </strong><strong>1RM</strong><strong> به‌مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. مقادیر </strong><strong>GLP-1</strong><strong>، </strong><strong>NRG-1</strong><strong> و </strong><strong>IL-33</strong><strong> با استفاده از روش </strong><strong>ELISA</strong><strong> اندازه</strong><strong>­</strong><strong>گیری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده­ها از آزمون­ آماری </strong><strong>ANCOVA</strong><strong> استفاده شد (</strong><strong>0.05</strong><strong> > </strong><strong>P</strong><strong>). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل (</strong><strong>0.007</strong><strong>P =</strong><strong>) باعث افزایش معنا­داری </strong><strong>GLP-1</strong><strong> شد.</strong><strong>تمرین هوازی</strong><strong>(</strong><strong>0.037</strong><strong>P =</strong><strong>) و مقاومتی (</strong><strong>0.001</strong><strong>P =</strong><strong>) نسبت به گروه کنترل و تمرین مقاومتی نسبت به تمرین هوازی (</strong><strong>0.008</strong><strong>P =</strong><strong>) باعث افزایش معنا­داری </strong><strong>IL-33</strong><strong> شد؛ درحالی‌که تغییرات </strong><strong>NRG-1</strong><strong> در دو گروه تمرینی معنا­دار نبود. به‌نظر می­رسد تمرین مقاومتی با تنظیم مثبت </strong><strong>GLP-1</strong><strong> و </strong><strong>IL-33</strong><strong> تأثیر بهتری بر کنترل گلایسمیک، گلوکز خون و درنهایت، بهبود شرایط قلبی-عروقی در زنان با دیابت نوع دو داشته باشد. </strong>