میراث ادبی عبدالمجید تبریزی (سرایندة پارسی گوی آذربایجان در سده 8ق)

• Main Author: علیرضا قوجه زاده
• Format: Article
• Language: Avestan
• Published: University of Tabriz 2019-02-01
• Series: زبان و ادب فارسی
• Subjects: عبدالمجید تبریزی; تبریز; شعر فارسی; آل جلایر; سده هشتم هجری
• Online Access: https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_8406_31d618d64ca7234d7a2f7d67d533a910.pdf
• ISSN: 2251-7979; 2676-6779

عبدالمجید تبریزی، سرایندۀ کمترشناخته‌شده سدۀ 8ق. است. متأسفانه اطلاعات چندانی از وی در دست نیست. همین‌قدر دانسته است که در حدود 699ق. در تبریز زاده شده و احتمالاً در فاصلۀ سال‌های 757 تا 768ق. درگذشته است. آنچه از اشعارش برمی‌آید، این است که به زراعت مشغول بوده و در 55 سالگی به سفر حج مشرف شده و در بازگشت از زیارت خانۀ خدا، به شیراز رفته و مدتی در آنجا گذرانده است. در قالب‌های مختلف شعری؛ همچون قصیده، غزل، ترکیب‌بند، قطعه، مثنوی و رباعی، طبع‌آزمایی کرده و مفاهیم و موضوعات متعددی، ازجمله حمد خدا، نعت پیامبر اکرم (ص)، مدح دولتمردان، عشق، عرفان، پند و اندرز و حکمت، درون‌مایۀ اشعار او را تشکیل می‌دهند. در قصیده‌سرایی، پیرو شاعرانی همچون عنصری، انوری، ظهیر فاریابی، و در غزل‌سرایی، متتبّع غزل‌های سعدی است. شاعران معاصر او مانند حافظ نیز، از سروده‌های وی تأثیر پذیرفته‌اند .