Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych

Autorzy poddają krytycznej analizie obowiązującą obecnie Ustawę o szkolnictwie wyższym i towarzyszące jej regulacje prawne. Sądzą, że należy sformułować zasady ustrojowe, na których środowisko akademickie pragnęłoby oprzeć przyszłe rozwiązania instytucjonalne. Skupiają się m.in. na kwestiach zarząd...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Janusz Beksiak, Ewa Chmielecka, Aleksander Sulejewicz
Format: Article
Language:Polish
Published: Adam Mickiewicz University 2016-01-01
Series:Nauka i Szkolnictwo Wyższe
Online Access:https://pressto.amu.edu.pl/index.php/nsw/article/view/4329
id doaj-db55f72083a143d38a599feeeccb0873
record_format Article
spelling doaj-db55f72083a143d38a599feeeccb08732021-08-02T17:47:17ZpolAdam Mickiewicz UniversityNauka i Szkolnictwo Wyższe1231-02982016-01-012Instytucjonalne warunki działania szkół wyższychJanusz Beksiak0Ewa Chmielecka1Aleksander Sulejewicz2Uniwersytet JagiellońskiSzkoła Główa HandlowaSzkoła Główa Handlowa Autorzy poddają krytycznej analizie obowiązującą obecnie Ustawę o szkolnictwie wyższym i towarzyszące jej regulacje prawne. Sądzą, że należy sformułować zasady ustrojowe, na których środowisko akademickie pragnęłoby oprzeć przyszłe rozwiązania instytucjonalne. Skupiają się m.in. na kwestiach zarządu szkołami, samorządu akademickiego, zatrudnienia i karier nauczycieli akademickich, programów nauczania i gospodarki szkół. Obecny system sprawowania kontroli nad uczelniami jest z gruntu błędny. Publicznej kontroli i ocenie powinny być poddawane wyniki działalności uczelni, np. poziom wykształcenia absolwentów. Zamiast tego programuje się i poddaje drobiazgowym analizom funkcjonowanie szkół. Regulacje prawne nie rozdzielają kompetencji organów zarządu i samorządu akademickiego, co dodatkowo komplikuje system kontroli. Nie jest też jasno określony status nauczycieli akademickich (pracownicy uczelniani czy urzędnicy państwowi?) oraz ich pracodawców. Promowanie do kolejnych stopni naukowych i nadawanie tytułów naukowych odbywa się poprzez procedurę „scentralizowaną” , określoną ogólnokrajowymi przepisami. Autorzy przedkładają nad nią wariant „korporacyjny”, w którym istnieje zróżnicowanie norm stosownie do wielocentrowego układu różnorodnych, autonomicznych korporacji akademickich i zawodowych. Model korporacyjny wydaje się korzystny dla tworzenia programów nauczania, zamiast obecnie istniejącego systemu projektowania ich przez MEN. Warunkiem bezwzględnym autonomii szkoły wyższej jest jej wyodrębnienie ekonomiczne: wydzielenie zasobów, którymi może ona samodzielnie gospodarować. Najbardziej konsekwentną formą takiej gospodarczej autonomii jest prywatyzacja szkoły i przyjęcie zasady odpłatności za jej usługi z zapewnieniem, co oczywiste, systemu pomocy finansowej dla tych studentów, którzy jej potrzebują. https://pressto.amu.edu.pl/index.php/nsw/article/view/4329
collection DOAJ
language Polish
format Article
sources DOAJ
author Janusz Beksiak
Ewa Chmielecka
Aleksander Sulejewicz
spellingShingle Janusz Beksiak
Ewa Chmielecka
Aleksander Sulejewicz
Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
Nauka i Szkolnictwo Wyższe
author_facet Janusz Beksiak
Ewa Chmielecka
Aleksander Sulejewicz
author_sort Janusz Beksiak
title Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
title_short Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
title_full Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
title_fullStr Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
title_full_unstemmed Instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
title_sort instytucjonalne warunki działania szkół wyższych
publisher Adam Mickiewicz University
series Nauka i Szkolnictwo Wyższe
issn 1231-0298
publishDate 2016-01-01
description Autorzy poddają krytycznej analizie obowiązującą obecnie Ustawę o szkolnictwie wyższym i towarzyszące jej regulacje prawne. Sądzą, że należy sformułować zasady ustrojowe, na których środowisko akademickie pragnęłoby oprzeć przyszłe rozwiązania instytucjonalne. Skupiają się m.in. na kwestiach zarządu szkołami, samorządu akademickiego, zatrudnienia i karier nauczycieli akademickich, programów nauczania i gospodarki szkół. Obecny system sprawowania kontroli nad uczelniami jest z gruntu błędny. Publicznej kontroli i ocenie powinny być poddawane wyniki działalności uczelni, np. poziom wykształcenia absolwentów. Zamiast tego programuje się i poddaje drobiazgowym analizom funkcjonowanie szkół. Regulacje prawne nie rozdzielają kompetencji organów zarządu i samorządu akademickiego, co dodatkowo komplikuje system kontroli. Nie jest też jasno określony status nauczycieli akademickich (pracownicy uczelniani czy urzędnicy państwowi?) oraz ich pracodawców. Promowanie do kolejnych stopni naukowych i nadawanie tytułów naukowych odbywa się poprzez procedurę „scentralizowaną” , określoną ogólnokrajowymi przepisami. Autorzy przedkładają nad nią wariant „korporacyjny”, w którym istnieje zróżnicowanie norm stosownie do wielocentrowego układu różnorodnych, autonomicznych korporacji akademickich i zawodowych. Model korporacyjny wydaje się korzystny dla tworzenia programów nauczania, zamiast obecnie istniejącego systemu projektowania ich przez MEN. Warunkiem bezwzględnym autonomii szkoły wyższej jest jej wyodrębnienie ekonomiczne: wydzielenie zasobów, którymi może ona samodzielnie gospodarować. Najbardziej konsekwentną formą takiej gospodarczej autonomii jest prywatyzacja szkoły i przyjęcie zasady odpłatności za jej usługi z zapewnieniem, co oczywiste, systemu pomocy finansowej dla tych studentów, którzy jej potrzebują.
url https://pressto.amu.edu.pl/index.php/nsw/article/view/4329
work_keys_str_mv AT januszbeksiak instytucjonalnewarunkidziałaniaszkołwyzszych
AT ewachmielecka instytucjonalnewarunkidziałaniaszkołwyzszych
AT aleksandersulejewicz instytucjonalnewarunkidziałaniaszkołwyzszych
_version_ 1721228950858891264