Cohen – Rosenzweig – Heidegger. O zmianie frontu w Davos

• Main Author: Andrzej Serafin
• Format: Article
• Language: deu
• Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2012-12-01
• Series: The Polish Journal of Aesthetics
• Online Access: https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2ahUKEwiXscnMnpTuAhVq5OAKHU2DBaYQFjABegQIBRAC&url=http%3A%2F%2Facademic-journals.eu%2Fpl%2Fdownload%3Fpath%3D%252Fuploads%252FZm9sZGVycHVibWVkaWEx%252Fdocuments%252F11-eik-a.-serafin-nowy.pdf&usg=AOvVaw2X8zg1PNxdmOPPer13-tRL

W 1929 roku sparaliżowany Franz Rosenzweig napisał swój ostatni tekst, recenzję Religii rozumu Hermanna Cohena. Recenzja Rosenzweiga ukazała się już po jego śmierci, w roku 1930, pod tytułem Vertauschte Fronten. Rzecz jest ciekawa, ponieważ Rosenzweig nie tylko recenzuje najdonioślejszą – w swojej opinii – książkę przyjaciela i nauczyciela (co więcej, twierdząc, że stanowi ona radykalne zerwanie z dotychczasową filozofią Cohena), nie tylko wpisuje ją w nurt, który nazywa „nowym myśleniem”, a którego inną nazwą mógłby być – jak twierdzi w innym miejscu, używając Schellingiańskiej etykiety – „absolutny empiryzm”, lecz przede wszystkim proponuje zabieg tytułowego „odwrócenia frontów”, a czyni to, interpretując w zaskakujący sposób niedawną debatę w Davos pomiędzy Heideggerem i Cassirerem, przedstawiając jednak sytuację – w duchu nowego myślenia – zupełnie a rebours, ponieważ Heidegger, zgodnie z tym Rosenzweigowskim testamentem, stanowi w tej debacie – paradoksalnie! – prawowitego spadkobiercę zarówno myśli Cohena, jak i samego Rosenzweiga, w przeciwieństwie do bezpośredniego ucznia Cohena, jakim jest filozoficznie błądzący – zdaniem Rosenzweiga – Cassirer. W ten sposób linia „nowego myślenia” wytyczona jest przez Rosenzweiga następująco: Cohen – Rosenzweig – Heidegger. I na tym ma właśnie polegać owa Rosenzweigowska zamiana frontów: na namaszczeniu Heideggera jako swojego właściwego spadkobiercy.