انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی
نفس در فلسفهی ارسطویی به عنوان قوهی مدرِک شناخته شده و از آنجا که ادراک نوعی استحاله به شمار میرود، مسألهی تبیین تغییرِ نفس از جایگاهی خاص برخوردار است. ارسطو خود در فصل پنجم کتاب دوم دربارهی نفس از نوعی استحاله در نفس سخن میگوید که مستلزم تغییر در ذات مدرِک و در نتیجه متمایز از استحالهی کیفی...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
University of Zanjan
2021-01-01
|
Series: | Ta̓ammulāt-i Falsafī |
Subjects: | |
Online Access: | http://phm.znu.ac.ir/article_242291_578d0ca8a8e9cc09f3c3513f45e6bbe7.pdf |
id |
doaj-c232e5e0b5fe4721bb6fb2b1b356a92d |
---|---|
record_format |
Article |
spelling |
doaj-c232e5e0b5fe4721bb6fb2b1b356a92d2021-06-13T06:48:46ZfasUniversity of ZanjanTa̓ammulāt-i Falsafī2228-52532588-36152021-01-01102534937410.30470/phm.2020.112049.1655242291انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدراییمصطفی زالی0استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهراننفس در فلسفهی ارسطویی به عنوان قوهی مدرِک شناخته شده و از آنجا که ادراک نوعی استحاله به شمار میرود، مسألهی تبیین تغییرِ نفس از جایگاهی خاص برخوردار است. ارسطو خود در فصل پنجم کتاب دوم دربارهی نفس از نوعی استحاله در نفس سخن میگوید که مستلزم تغییر در ذات مدرِک و در نتیجه متمایز از استحالهی کیفی طبیعیات (استحالهای که در آن دو امر متضاد جایگزین یکدیگر میشوند) است. این تعبیر مستلزم استکمال ذات نفس در فرآیند ادراک بدون پذیرش ماهیتی خاص، و در نتیجه قابل انطباق بر مفهوم مناقشهبرانگیز اتحاد عاقل و معقول است. این نوشتار بر مبنای همین انطباق، نخست به شرح انفعال خاص نفس نزد ارسطو و سپس توضیح عدم امکان تبیین آن نزد ابنسینا و در نهایت چگونگی امکان تبیین آن نزد ملاصدرا میپردازد. به این منظور نخست ویژگیهای انفعال خاص نفس نزد ارسطو و تمایز آن از استحالههای متعارف با کنار هم نهادن فقرات پراکندهی ارسطو بیان میشود؛ سپس با تدقیق در استدلالهای ابنسینا در رد اتحاد عاقل و معقول، مفروضات خاص سینوی، که به امتناع تبیین این استحاله نزد او میانجامد، توضیح داده میشود. بخش آخر این مقاله به شرح مفروضات صدرایی در امکان تبیین این استحاله اختصاص دارد؛ به گونهای که در نهایت روشن میشود میتوان ابنسینا و ملاصدرا را دو جریان متفاوت در تفسیر علمالنفس ارسطو دانست.http://phm.znu.ac.ir/article_242291_578d0ca8a8e9cc09f3c3513f45e6bbe7.pdfنفسارسطوابنسیناملاصدرااتحاد عاقل و معقول |
collection |
DOAJ |
language |
fas |
format |
Article |
sources |
DOAJ |
author |
مصطفی زالی |
spellingShingle |
مصطفی زالی انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی Ta̓ammulāt-i Falsafī نفس ارسطو ابنسینا ملاصدرا اتحاد عاقل و معقول |
author_facet |
مصطفی زالی |
author_sort |
مصطفی زالی |
title |
انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی |
title_short |
انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی |
title_full |
انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی |
title_fullStr |
انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی |
title_full_unstemmed |
انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی |
title_sort |
انفعالِ نفس و تغییرِ ذاتِ مدرِک: مسألهای ارسطویی، ردیهای سینوی و دفاعیهای صدرایی |
publisher |
University of Zanjan |
series |
Ta̓ammulāt-i Falsafī |
issn |
2228-5253 2588-3615 |
publishDate |
2021-01-01 |
description |
نفس در فلسفهی ارسطویی به عنوان قوهی مدرِک شناخته شده و از آنجا که ادراک نوعی استحاله به شمار میرود، مسألهی تبیین تغییرِ نفس از جایگاهی خاص برخوردار است. ارسطو خود در فصل پنجم کتاب دوم دربارهی نفس از نوعی استحاله در نفس سخن میگوید که مستلزم تغییر در ذات مدرِک و در نتیجه متمایز از استحالهی کیفی طبیعیات (استحالهای که در آن دو امر متضاد جایگزین یکدیگر میشوند) است. این تعبیر مستلزم استکمال ذات نفس در فرآیند ادراک بدون پذیرش ماهیتی خاص، و در نتیجه قابل انطباق بر مفهوم مناقشهبرانگیز اتحاد عاقل و معقول است. این نوشتار بر مبنای همین انطباق، نخست به شرح انفعال خاص نفس نزد ارسطو و سپس توضیح عدم امکان تبیین آن نزد ابنسینا و در نهایت چگونگی امکان تبیین آن نزد ملاصدرا میپردازد. به این منظور نخست ویژگیهای انفعال خاص نفس نزد ارسطو و تمایز آن از استحالههای متعارف با کنار هم نهادن فقرات پراکندهی ارسطو بیان میشود؛ سپس با تدقیق در استدلالهای ابنسینا در رد اتحاد عاقل و معقول، مفروضات خاص سینوی، که به امتناع تبیین این استحاله نزد او میانجامد، توضیح داده میشود. بخش آخر این مقاله به شرح مفروضات صدرایی در امکان تبیین این استحاله اختصاص دارد؛ به گونهای که در نهایت روشن میشود میتوان ابنسینا و ملاصدرا را دو جریان متفاوت در تفسیر علمالنفس ارسطو دانست. |
topic |
نفس ارسطو ابنسینا ملاصدرا اتحاد عاقل و معقول |
url |
http://phm.znu.ac.ir/article_242291_578d0ca8a8e9cc09f3c3513f45e6bbe7.pdf |
work_keys_str_mv |
AT mṣṭfyzạly ạnfʿạlinfswtgẖyyridẖạtimdriḵmsạlhạyạrsṭwyyrdyhạysynwywdfạʿyhạyṣdrạyy |
_version_ |
1721380416677478400 |