ارزیابی میزان تولید گازهای زیست محیطی در لندفیل جهت استحصال انرژی (مطالعه موردی لندفیل شماره 1 شاهین شهر)

• Main Authors: محمد هادی ابوالحسنی, احسان رضایی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Mashhad University of Medical Sciences 2018-11-01
• Series: Pizhūhish dar Bihdāsht-i Muḥīṭ.
• Subjects: انرژی; گاز زیست محیطی; لندفیل; پسماند
• Online Access: http://jreh.mums.ac.ir/article_12021_bcbc75ca17513a9062741a1b08904dfc.pdf

زمینه و هدف: پسماندهای جامد شهری در لندفیل در طول یک فرآیند تبدیل بیوشیمیایی که تجزیه زیستی نامیده می شود به گاز لندفیل تبدیل می شوند. گاز لندفیل محصول فساد زباله قابل تجزیه است که حاوی 40 تا 60 درصد متان و مقادیر مختلفی از دیگر گازها می باشد. مواد و روش ها: محیط مورد پژوهش لندفیل شماره 1 در کارخانه بازیافت شاهین شهر(اصفهان) واقع در کوه های جعفر آباد می باشد که ظرفیت آن در سال 89 تکمیل شده و ارزیابی گازهای لندفیل در آنها صورت گرفته است. میزان کل گازهای تولیدی، متان و دی اکسید کربن با استفاده از مدل تخریب مرتبه اول در طول 30 سال محاسبه شده است. میزان این گازها در لندفیل از سال 1392 تا سال 1422 محاسبه شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که میزان گازهای لندفیل در طول زمان کاهش یافته است. بیشترین گاز متان و دی اکسید کربن تولید شده به ترتیب در حدود 350 و 950 هزار کیلوگرم در سال 1392 و کمترین مقدار متان و دی اکسید کربن تولید شده به ترتیب در حدود 57 و 157 هزار کیلوگرم در سال 1422 برآورد شده است. حجم کل گازهای تولید شده در این لندفیل طی 30 سال حدود 15 میلیون مترمکعب برآورد شده است، که 27 درصد جرم آن را متان و 73 درصد آن را دی اکسید کربن تشکیل می دهد. میزان گاز متان و دی اکسید کربن در طول 30 سال به ترتیب حدود 5 میلیون و 13 میلیون کیلوگرم پیش بینی شده است. نتیجه گیری: به طور کلی با گذشت زمان میزان گازهای لندفیل کاهش یافته است. پیشنهاد می گردد جهت استفاده از این حجم گاز از تکنولوژی های استحصال انرژی برای کنترل گازهای گلخانه ای و تولید انرژی مورد نیاز کارخانه بازیافت شاهین شهر استفاده گردد.