| Summary: | Autorka artykułu podejmuje próbę opisania inspiracji dla edukacji etycznej, jaka płynie z kilku koncepcji, których autorami są literaturoznawcy (E. Honing, L.L. Dickson), badacze metafor (P. Crisp) i twórczości (G. Rose) oraz psychoanalitycy, wskazujący edukacji zysk, jaki może spowodować „dobra godzina analityczna”, w której pojawia się „widzenie binokularne”, wychodzące od alegorycznej „królewskiej drogi do empatii epistemologicznej” (A. Margulies) i prowadzące do sublimacji pojmowanej jako wyższy stan rozumienia siebie i rzeczywistości (H. Loewald, J. Miller). Spośród wielu koncepcji alegorii, które przedstawiła w swojej książce pt. Alegorie w estetycznych przestrzeniach pedagogiki. Dwoistość w ekspozycjach ironicznego alegoryka – badania jakościowe wybiera jako przykład, dla potrzeb tego artykułu, tylko jedną. Jest nią koncepcja myślenia o sposobie interpretacji alegorycznych dzieł W. Goldinga.
|
|---|
