کاربردزیباگرایی و هنر در تربیت دینی

این نوشته، افزایش اثر بخشی آموزه‌های دینی را در چارچوب پاسخ گویی به مفاهیم زیباشناسی، نمادهای هنری، تربیت هنری و ارتباط آن‌ها با تربیت دینی بررسی نموده است. این مطالعه با روش علمی- مروری و با استفاده از مبانی دینی، ادبیات، هنر و زیباشناسی به شکل پژوهش تلفیقی به تجزیه و تحلیل سؤالات پژوهش و نهایتاً ا...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: رضا صابری, محمود سعیدی رضوانی
Format: Article
Language:fas
Published: Research Institute of Hawzah and University 2013-03-01
Series:تربیت اسلامی
Subjects:
Online Access:http://islamicedu.rihu.ac.ir/article_32_1c31e8c10265bd99fba0bd5773f50113.pdf
Description
Summary:این نوشته، افزایش اثر بخشی آموزه‌های دینی را در چارچوب پاسخ گویی به مفاهیم زیباشناسی، نمادهای هنری، تربیت هنری و ارتباط آن‌ها با تربیت دینی بررسی نموده است. این مطالعه با روش علمی- مروری و با استفاده از مبانی دینی، ادبیات، هنر و زیباشناسی به شکل پژوهش تلفیقی به تجزیه و تحلیل سؤالات پژوهش و نهایتاً استنتاج یافته‌های تحقیق پرداخته است. این تحقیق نشان داد که 1. اوج مفهوم زیبا شناسی به زیبایی مطلق یعنی خداوند بر می‌گردد و گرایش به زیبایی ریشه فطری داشته و بر این اساس هنرو خلق آثار هنری جلوه بارز زیبایی است.2.یکی از مولفه های مرتبط با تربیت هنری و زیباشناسی، مفهوم نمادها است. نمادها به شکل بیان نمادین و در قالب رنگ، شکل، صدا و به اشکال عینی – تمثیلی و ذهنی در آیات قرآن در معنایی غیر ظاهری مثل ایمان، صبر و گذشت به کار رفته‌اند. 3. استفاده از هنرهای بصری مثل رنگ، گل و زیبایی‌های طبیعت، در تلفیق با هنرهای دیگر می‌تواند در تربیت دینی موثر باشد.
ISSN:1735-4536
2588-4611