تأثیر تمرینات عملکردی بر دسترسی به اشیا با اشکال و اندازه های متفاوت در کودک با سندرم داون شش سال
مقدمه و اهداف تمرینات عملکردی به عنوان روشی جدید و کاربردی برای بهبود سازگاریهای عضلانی در کم توانان ذهنی معرفی شده است. لذا، پژوهش حاضر به مطالعه ی تأثیر تمرینات عملکردی بر سرعت حرکت مچ و زمان حرکت دسترسی به اشیا با اشکال (استوانه، مکعب، هرم) در اندازههای متفاوت (کوچک، متوسط، بزرگ) در کودک شش سا...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Shahid Beheshti University of Medical Sciences
2016-12-01
|
Series: | Ṭibb-i Tavānbakhshī |
Subjects: | |
Online Access: | http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100233_12d216116254432cf10fa0cea261360a.pdf |
Summary: | مقدمه و اهداف
تمرینات عملکردی به عنوان روشی جدید و کاربردی برای بهبود سازگاریهای عضلانی در کم توانان ذهنی معرفی شده است. لذا، پژوهش حاضر به مطالعه ی تأثیر تمرینات عملکردی بر سرعت حرکت مچ و زمان حرکت دسترسی به اشیا با اشکال (استوانه، مکعب، هرم) در اندازههای متفاوت (کوچک، متوسط، بزرگ) در کودک شش ساله با سندرمداون پرداخت.
مواد و روشها
طرح پژوهش حاضر تک آزمودنی و آزمایشی است. یک دختر با سندرمداون که اختلال جسمانی و حرکتی شدیدی نداشت، از کانون سندرمداون معرفی شد (جنسیت: مونث، سن: شش سال). آزمودنی با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد. پیش آزمون و پس آزمون دسترسی به اشیا با اشکال و اندازههای متفاوت، با استفاده از دستگاه تحلیل حرکتی گرفته شد. آزمودنی به مدت 24 جلسهی 60 دقیقهای (پنج جلسه در هفته) تحت تمرینات عملکردی هماهنگی چشم دست قرار گرفت. هر جلسه تمرین شامل سه بخش 15 دقیقهای که بین آن ها 5 دقیقه استراحت بود، انجام گرفت.
یافتهها
میانگین زمان حرکت دسترسی به شی استوانه با اندازهی متوسط کمتر (17/1200MT= ) و اندازه اثر بیشتر از اشکال با اندازههای دیگر بود (89/0E=). میانگین سرعت حرکت مچ در دسترسی به شی استوانه با اندازهی متوسط بیشتر (83/596 =V) و اندازه اثر بیشتر از اشکال با اندازههای دیگر بود (94/0E=). میانگین زمان حرکت و سرعت دسترسی به اشیا با اشکال و اندازههای دیگر در پس آزمون نشان داد که آزمودنی اجرای بهتری نسبت به پیش آزمون داشت.
نتیجه گیری
یافتهها نشان داد که 24 جلسه تمرینات عملکردی باعث کاهش زمان حرکت، بهبود سرعت حرکت مچ و در الگوی دسترسی شد. پژوهش حاضر یافتههای گذشته مبنی بر اینکه تمرینات تکلیف محور با رعایت اصل اختصاصی بودن تمرین، الگوی حرکتی در افراد با سندرم داون را بهبود میدهد، حمایت میکند. |
---|---|
ISSN: | 2251-8401 2252-0414 |