Potrzeba erygowania stałych organów mediacyjnych w polskim prawie partykularnym

• Main Author: Agnieszka Romanko
• Format: Article
• Language: deu
• Published: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II 2017-12-01
• Series: Kościół i Prawo
• Subjects: konferencja biskupów; biskup diecezjalny; kompetencje mediacyjne; Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku
• Online Access: http://czasopisma.tnkul.pl/index.php/kip/article/view/7638
• ISSN: 0208-7928; 2544-5804

Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi, że konferencja biskupów albo biskup diecezjalny mogą erygować radę lub urząd wyposażony w kom­petencje mediacyjne (kan. 1733 § 2). Organ mediacyjny zwłaszcza wówczas powinien działać, gdy ktoś prosi o odwołanie dekretu zgodnie z kan. 1734. Ponadto, jeżeli prze­ciwko dekretowi jest wniesiony rekurs, sam przełożony, który ma rozpatrzyć rekurs, powinien zachęcić wnoszącego rekurs i autora dekretu, do szukania tego rodzaju roz­wiązania, ilekroć dostrzega nadzieję na dobry wynik (kan. 1733 § 3). W związku z tym, że polski ustawodawca partykularny nie utworzył stałych organów mediacyjnych, można skorzystać z ustawodawstwa partykularnego innych państw. Dlatego też Autor w artykule analizuje organy pojednawcze funkcjonujące w innych państwach i uza­sad­nia potrzebę ich erygowania w Kościołach partykularnych w Polsce.