Prałatura personalna w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

Prałatura personalna to instytucja utworzona przez Sobór Watykański II. Rewizja Kodeksu Prawa Kanonicznego zainicjowana przez Jana Pawła II, dała możliwość, aby problematyką tą zajęły się komisje kodyfikacyjne. Kodeks Pio-Benedyktyński nie prze­widywał erygowania tego rodzaju bytów prawnych. Efektem...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Małgorzata Turek
Format: Article
Language:deu
Published: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II 2017-06-01
Series:Kościół i Prawo
Subjects:
Online Access:http://czasopisma.tnkul.pl/index.php/kip/article/view/5373
Description
Summary:Prałatura personalna to instytucja utworzona przez Sobór Watykański II. Rewizja Kodeksu Prawa Kanonicznego zainicjowana przez Jana Pawła II, dała możliwość, aby problematyką tą zajęły się komisje kodyfikacyjne. Kodeks Pio-Benedyktyński nie prze­widywał erygowania tego rodzaju bytów prawnych. Efektem ich prac są kan. 294-297 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. szczegółowo traktujące o tej kwestii. Analizie poddano cel erygowania prałatury personalnej, przepisy dotyczące zarządu i przynależności do prałatury, a także relacji z Kościołem powszechnym i Kościołami partykularnymi. Fundamentem rozważań były schematy Kodeksu Prawa Kanoniczne­go z 1977 r., 1980 r. oraz 1982 r. Prałatury personalne są to jednostki kościelne służące realizacji szczególnych zadań duszpasterskich, tworzone przez Stolicę Apostolską. Ery­gowanie prałatur personalnych stanowi wyraz troski Kościoła o zaradzenie potrzebom duchowym wiernych.
ISSN:0208-7928
2544-5804