افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول

در این تحقیق اثر سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول به تنهایی و به صورت همزمان بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مولکولی گلرنگ تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای کلریدسدیم (0، 100 و 200 میلی‌مولار)، سالیسیلیک‌اسید (1mM) و پنکونازول (15mg/l) به مدت 21 روز بر گیاهان اعمال شد. سپس برگ‌های گیاهان جمع‌‌آو...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: فاطمه شکی, حسن ابراهیم زاده معبود, وحید نیکنام
Format: Article
Language:fas
Published: Alzahra University 2020-04-01
Series:زیست‌شناسی کاربردی
Subjects:
Online Access:https://jab.alzahra.ac.ir/article_5007_3626198b648d1cd7003321d9419b77bc.pdf
id doaj-b2a0e3b7823c47f98c651e19d3d10bf6
record_format Article
spelling doaj-b2a0e3b7823c47f98c651e19d3d10bf62021-01-04T06:52:13ZfasAlzahra Universityزیست‌شناسی کاربردی2251-79012538-21872020-04-0133110011810.22051/jab.2020.19244.12125007افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازولفاطمه شکی0حسن ابراهیم زاده معبود1وحید نیکنام2دانشجوی دکترا ، دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده علوم زیستیاستاد، دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده علوم زیستیاستاد، دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده علوم زیستیدر این تحقیق اثر سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول به تنهایی و به صورت همزمان بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مولکولی گلرنگ تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای کلریدسدیم (0، 100 و 200 میلی‌مولار)، سالیسیلیک‌اسید (1mM) و پنکونازول (15mg/l) به مدت 21 روز بر گیاهان اعمال شد. سپس برگ‌های گیاهان جمع‌‌آوری شده و در یخچال در دمای 70- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. نتایج حاصل نشان داد که محتوای پروتئین تحت تنش شوری شدیدتر حدود دو برابر نسبت به گیاهان شاهد کاهش یافت. با اینحال، محتوای پرولین حدود سه برابر و محتوای گلایسین‌بتائین، H2O2، MDA، ترکیبات فنلی کل و فعالیت رادیکال DPPH نیز تقریبا دو برابر نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت. بعلاوه، تنش شوری باعث افزایش بیان ژن‌های SOS1 و NHX1 در گلرنگ شد. تیمارهای سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول نیز باعث افزایش محتوای پروتئین، گلایسین‌بتائین، H2O2، ترکیبات فنلی کل، فعالیت رادیکال DPPH و همچنین افزایش بیان ژن‌های SOS1 و NHX1 شدند. همچنین تیمار سالیسیلیک‌اسید باعث کاهش محتوای پرولین و تیمار پنکونازول باعث کاهش MDA در گیاهان تحت تنش شد. در مجموع، نتایج نشان داد که برهمکنش این دو تنظیم‌کننده در گیاه می‌تواند اثرات آنتاگونیست و یا سینرژیست به دنبال داشته باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد که این دو تنظیم‌کننده رشد می‌توانند باعث افزایش سازگاری و مقاومت گیاه گلرنگ تحت شرایط تنش شوری شده که با توجه به ارزان و قابل دسترس بودن آنها، جهت افزایش مقاومت گلرنگ به تنش می‌توانند مورد توجه قرار گیرند.https://jab.alzahra.ac.ir/article_5007_3626198b648d1cd7003321d9419b77bc.pdfگلرنگشوریسالیسیلیک‌اسیدپنکونازولآنتی پورتر nhx1آنتی پورتر sos1
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author فاطمه شکی
حسن ابراهیم زاده معبود
وحید نیکنام
spellingShingle فاطمه شکی
حسن ابراهیم زاده معبود
وحید نیکنام
افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
زیست‌شناسی کاربردی
گلرنگ
شوری
سالیسیلیک‌اسید
پنکونازول
آنتی پورتر nhx1
آنتی پورتر sos1
author_facet فاطمه شکی
حسن ابراهیم زاده معبود
وحید نیکنام
author_sort فاطمه شکی
title افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
title_short افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
title_full افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
title_fullStr افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
title_full_unstemmed افزایش مقاومت گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
title_sort افزایش مقاومت گلرنگ (carthamus tinctorius l.) به شوری خاک، تحت اثر تنظیم-کننده‌های سالیسیلیک اسید و پنکونازول
publisher Alzahra University
series زیست‌شناسی کاربردی
issn 2251-7901
2538-2187
publishDate 2020-04-01
description در این تحقیق اثر سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول به تنهایی و به صورت همزمان بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و مولکولی گلرنگ تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای کلریدسدیم (0، 100 و 200 میلی‌مولار)، سالیسیلیک‌اسید (1mM) و پنکونازول (15mg/l) به مدت 21 روز بر گیاهان اعمال شد. سپس برگ‌های گیاهان جمع‌‌آوری شده و در یخچال در دمای 70- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. نتایج حاصل نشان داد که محتوای پروتئین تحت تنش شوری شدیدتر حدود دو برابر نسبت به گیاهان شاهد کاهش یافت. با اینحال، محتوای پرولین حدود سه برابر و محتوای گلایسین‌بتائین، H2O2، MDA، ترکیبات فنلی کل و فعالیت رادیکال DPPH نیز تقریبا دو برابر نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت. بعلاوه، تنش شوری باعث افزایش بیان ژن‌های SOS1 و NHX1 در گلرنگ شد. تیمارهای سالیسیلیک‌اسید و پنکونازول نیز باعث افزایش محتوای پروتئین، گلایسین‌بتائین، H2O2، ترکیبات فنلی کل، فعالیت رادیکال DPPH و همچنین افزایش بیان ژن‌های SOS1 و NHX1 شدند. همچنین تیمار سالیسیلیک‌اسید باعث کاهش محتوای پرولین و تیمار پنکونازول باعث کاهش MDA در گیاهان تحت تنش شد. در مجموع، نتایج نشان داد که برهمکنش این دو تنظیم‌کننده در گیاه می‌تواند اثرات آنتاگونیست و یا سینرژیست به دنبال داشته باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد که این دو تنظیم‌کننده رشد می‌توانند باعث افزایش سازگاری و مقاومت گیاه گلرنگ تحت شرایط تنش شوری شده که با توجه به ارزان و قابل دسترس بودن آنها، جهت افزایش مقاومت گلرنگ به تنش می‌توانند مورد توجه قرار گیرند.
topic گلرنگ
شوری
سالیسیلیک‌اسید
پنکونازول
آنتی پورتر nhx1
آنتی پورتر sos1
url https://jab.alzahra.ac.ir/article_5007_3626198b648d1cd7003321d9419b77bc.pdf
work_keys_str_mv AT fạṭmhsẖḵy ạfzạysẖmqạwmtglrngcarthamustinctoriuslbhsẖwrykẖạḵtḥtạtẖrtnẓymḵnndhhạysạlysylyḵạsydwpnḵwnạzwl
AT ḥsnạbrạhymzạdhmʿbwd ạfzạysẖmqạwmtglrngcarthamustinctoriuslbhsẖwrykẖạḵtḥtạtẖrtnẓymḵnndhhạysạlysylyḵạsydwpnḵwnạzwl
AT wḥydnyḵnạm ạfzạysẖmqạwmtglrngcarthamustinctoriuslbhsẖwrykẖạḵtḥtạtẖrtnẓymḵnndhhạysạlysylyḵạsydwpnḵwnạzwl
_version_ 1724350008508022784