مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما

در دهه اخیر، هیدروژلما به عنوان یکی از هیدروژل‌های زیست‌سازگار و زیست‌تخریب‌پذیر مطرح در کاربردهای مختلف مهندسی پزشکی معرفی شده است. ژلما زیست‌پلیمری است که از واکنش مستقیم ژلاتین و متاکریلیک انیدرید به‌دست می‌آید. این پلیمر، به دلیل خواص زیستی و فیزیکی مناسب در طراحی و مهندسی داربست‌ها، ایجاد میکرو...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: سید مرتضی نقیب, کاوه رحیمی ممقانی
Format: Article
Language:fas
Published: Iran Polymer & Petrochemical Institute 2017-11-01
Series:Baspārish
Subjects:
Online Access:http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1455_9ec7290ba9a4578b4df8fa1e7c9bd4e3.pdf
id doaj-b0e6eada746c49e8a80ef0ab4d0249ba
record_format Article
spelling doaj-b0e6eada746c49e8a80ef0ab4d0249ba2021-09-08T06:30:41ZfasIran Polymer & Petrochemical InstituteBaspārish2252-04492538-54452017-11-0173506210.22063/basparesh.2017.14551455مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلماسید مرتضی نقیب0کاوه رحیمی ممقانی1علم و صنعتدانشگاه علم و صنعت ایراندر دهه اخیر، هیدروژلما به عنوان یکی از هیدروژل‌های زیست‌سازگار و زیست‌تخریب‌پذیر مطرح در کاربردهای مختلف مهندسی پزشکی معرفی شده است. ژلما زیست‌پلیمری است که از واکنش مستقیم ژلاتین و متاکریلیک انیدرید به‌دست می‌آید. این پلیمر، به دلیل خواص زیستی و فیزیکی مناسب در طراحی و مهندسی داربست‌ها، ایجاد میکرو یا نانوکامپوزیت‌های پلیمری، طراحی سامانه‌های دارورسانی، سیگنال‌دهی سلولی، زیست‌حسگرها، انتقال ژن و کاربردهای مختلف مهندسی پزشکی مطرح شده است. ژلما در اثر تابش فرابنفش شبکه‌ای شده و هیدروژل می‌شود. فنون مختلفی در طراحی و ساخت آن همچون الگودارکردن نوری، میکروقالب‌گیری، پدیده خودگردایش، میکروسیالی، زیست‌چاپ، بافندگی الیاف و پارچه می‌تواند به‌کار رود. ساختارهای سه‌بعدی و داربست‌ها بر اساس هیدروژل ژلما، می‌توانند برای تقلید ساختار بافت‌های طبیعی طراحی و در مهندسی بافت و بازتولید دارو استفاده شوند. هرچند چالش‌هایی همچون مقیاس‌های طولی متفاوت، نسخه‌برداری از میکرومویرگ‌های توخالی، رگ‌زایی در مقیاس میکرو و محدودیت حمل اکسیژن در گستره ابعادی سانتی‌متر وجود دارد که نیاز به بررسی بیشتر دارد. استفاده از روش‌های ترکیبی ساخت و بررسی‌های دقیق  اثر پارامترهای سامانه یا واردکردن مواد افزودنی جدید قسمتی از راه‌حل به نظر می‌رسد. قابلیت‌های ژلما در روش‌های گوناگون ساخت در کنار خواص فیزیکی، مکانیکی و زیستی انعطاف‌پذیر، آن را برای کاربردهای آینده زیست‌پزشکی و تولید اندام‌های خودگردایشی با انواع مختلف سلول‌ها مناسب می‌سازد.http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1455_9ec7290ba9a4578b4df8fa1e7c9bd4e3.pdfمیکروساختپلیمرهای زیست‌سازگارژلماهیدروژلشبکه‌ای شدن نوری
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author سید مرتضی نقیب
کاوه رحیمی ممقانی
spellingShingle سید مرتضی نقیب
کاوه رحیمی ممقانی
مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
Baspārish
میکروساخت
پلیمرهای زیست‌سازگار
ژلما
هیدروژل
شبکه‌ای شدن نوری
author_facet سید مرتضی نقیب
کاوه رحیمی ممقانی
author_sort سید مرتضی نقیب
title مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
title_short مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
title_full مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
title_fullStr مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
title_full_unstemmed مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
title_sort مروری بر روش‌های میکروساخت هیدروژل‌های ژلما
publisher Iran Polymer & Petrochemical Institute
series Baspārish
issn 2252-0449
2538-5445
publishDate 2017-11-01
description در دهه اخیر، هیدروژلما به عنوان یکی از هیدروژل‌های زیست‌سازگار و زیست‌تخریب‌پذیر مطرح در کاربردهای مختلف مهندسی پزشکی معرفی شده است. ژلما زیست‌پلیمری است که از واکنش مستقیم ژلاتین و متاکریلیک انیدرید به‌دست می‌آید. این پلیمر، به دلیل خواص زیستی و فیزیکی مناسب در طراحی و مهندسی داربست‌ها، ایجاد میکرو یا نانوکامپوزیت‌های پلیمری، طراحی سامانه‌های دارورسانی، سیگنال‌دهی سلولی، زیست‌حسگرها، انتقال ژن و کاربردهای مختلف مهندسی پزشکی مطرح شده است. ژلما در اثر تابش فرابنفش شبکه‌ای شده و هیدروژل می‌شود. فنون مختلفی در طراحی و ساخت آن همچون الگودارکردن نوری، میکروقالب‌گیری، پدیده خودگردایش، میکروسیالی، زیست‌چاپ، بافندگی الیاف و پارچه می‌تواند به‌کار رود. ساختارهای سه‌بعدی و داربست‌ها بر اساس هیدروژل ژلما، می‌توانند برای تقلید ساختار بافت‌های طبیعی طراحی و در مهندسی بافت و بازتولید دارو استفاده شوند. هرچند چالش‌هایی همچون مقیاس‌های طولی متفاوت، نسخه‌برداری از میکرومویرگ‌های توخالی، رگ‌زایی در مقیاس میکرو و محدودیت حمل اکسیژن در گستره ابعادی سانتی‌متر وجود دارد که نیاز به بررسی بیشتر دارد. استفاده از روش‌های ترکیبی ساخت و بررسی‌های دقیق  اثر پارامترهای سامانه یا واردکردن مواد افزودنی جدید قسمتی از راه‌حل به نظر می‌رسد. قابلیت‌های ژلما در روش‌های گوناگون ساخت در کنار خواص فیزیکی، مکانیکی و زیستی انعطاف‌پذیر، آن را برای کاربردهای آینده زیست‌پزشکی و تولید اندام‌های خودگردایشی با انواع مختلف سلول‌ها مناسب می‌سازد.
topic میکروساخت
پلیمرهای زیست‌سازگار
ژلما
هیدروژل
شبکه‌ای شدن نوری
url http://basparesh.ippi.ac.ir/article_1455_9ec7290ba9a4578b4df8fa1e7c9bd4e3.pdf
work_keys_str_mv AT sydmrtḍynqyb mrwrybrrwsẖhạymyḵrwsạkẖthydrwzẖlhạyzẖlmạ
AT ḵạwhrḥymymmqạny mrwrybrrwsẖhạymyḵrwsạkẖthydrwzẖlhạyzẖlmạ
_version_ 1717762726858588160