مقایسه زمان شروع فعالیت عضلات شکم در دو سمت تنه هنگام خم کردن اندام زبرین در افراد سالم : مطالعه‌ای درباره‌ی پاسخ‌های وضعیتی تنه

• Main Authors: مریم خالقی سهی, صدیقه سادات نعیمی, خسرو خادمی کلانتری, علیرضا اکبرزاده باغبان, عرفان قاسمی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2016-07-01
• Series: Ṭibb-i Tavānbakhshī
• Subjects: تنظیمات وضعیتی پیش بینانه; زمان شروع فعالیت; عضله عرضی شکم; عضله مایل خارجی
• Online Access: http://medrehab.sbmu.ac.ir/pdf_1100173_750ffc2e84f0aa311ab955ee75a22057.html
• ISSN: 2251-8401; 2252-0414

مقدمه و اهداف هدف از این مطالعه بررسی زمان شروع فعالیت عضلات شکم در مقایسه با زمان شروع فعالیت عضله دلتویید اندام بالاتنه غالب هنگام پاسخ‌های وضعیتی پیش بینانه در افراد سالم می باشد. مواد و روش ها در این مطالعه‌ی مشاهده‌ای، 20 نفر خانم (با میانگین سنی25/3سال و22/36kg/m²BMI =) مورد بررسی قرار گرفتند . هنگام انجام حرکت خم کردن سریع شانه‌ی اندام غالب در وضعیت ایستاده ، داده های الکترومیوگرافی عضله عرضی شکم و مایل خارجی در هر دو سمت تنه و عضله دلتوییداندام غالب ثبت شد. در این افراد زمان شروع فعالیت عضلات تنه هنگام تنظیمات وضعیتی پیش بینانه بررسی شد .برای مقایسه زمان شروع فعالیت  عضلانی میان هر دو سمت تنه از آزمون آماری ناپارامتریک Wilcoxon signed ranked test استفاده شد . یافته ها در سمت مقابل اندام در حال حرکت عضله عرضی شکم و عضله مایل خارجیزودتر از عضله دلتوئید وارد عمل شدند اما عضلاتشکم در سمت اندام در حال حرکت به شکل قابل توجهی دیرتر از عضله دلتوئید شروع به فعالیت کردند و بین عضلات دو سمت تنه اختلاف معناداری از جهت زمان شروع فعالیت، دیده شد. (عضله عرضی شکمP=0/001, عضله مایل خارجیP=0/005) بحث و نتیجه گیری در افراد شرکت کننده در این مطالعه فعالیت پیش خوراندی عضلات شکم برای مقابله با اغتشاشات احتمالی ناشی از حرکت سریع اندام بالاتنه غالب تنها در سمت مقابل اندام  در حال حرکت مشاهده گردید  ولی عضلات شکم در سمت اندام در حال حرکت به شکل  پس خوراند وارد عمل شدند.  نتایج حاضر نشان دهنده ی  این  موضوع می باشد که عضلات شکم  نیز جزئی از سینرژی های مورب هستند که در ارتباط با انتقال مناسب حرکت و گشتاور تولیدی حاصل از حرکت اندام عمل می کنند. به نظر می رسد الگوی بکارگیری متقابل عضله عرضی شکم، الگوی مناسب تری نسبت به الگوی انقباض همزمان این عضله برای ثبات بخشیدن به تنه باشد.