Antynomia niepokojów. Francis Bacon w świetle twórczości Tadeusza Różewicza
Celem tego artykułu jest ukazanie relacji intertekstualnych pomiędzy poezją a sztukami plastycznymi na przykładzie Tadeusza Różewicza i Francisa Bacona, jednego z najbardziej znaczących brytyjskich malarzy końca XX wieku. Wynikiem ich dyskursu jest poemat Rożewicza Francis Bacon, czyli Diego Velázqu...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | deu |
Published: |
Institute of Philosophy of the Jagiellonian University
2009-06-01
|
Series: | The Polish Journal of Aesthetics |
Online Access: | https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139022113/eik_17-18_9.pdf/c666f7a4-574c-4c2c-b85c-f753aba0ed38 |
Summary: | Celem tego artykułu jest ukazanie relacji intertekstualnych pomiędzy poezją a sztukami plastycznymi na przykładzie Tadeusza Różewicza i Francisa Bacona, jednego z najbardziej znaczących brytyjskich malarzy końca XX wieku. Wynikiem ich dyskursu jest poemat Rożewicza Francis Bacon, czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym.
Doświadczeniem egzystencjalnym, które dało początek ich dyskusji o sztuce i artystycznym życiu, był niepokój. Tekst artystycznej biografii Bacona, mity dotyczące jego osoby, malarskie artefakty, preteksty Baconowskich płócien, literackie, duchowe i malarskie powiązania łączą się w całość w Różewiczowskim poemacie – hipertekście.
Artykuł składa się z trzech części. Esej w pierwszej portretuje Francisa Bacona jako człowieka i artystę. Druga cześć przedstawia spojrzenia obu artystów na sztukę, próbuje opisać podobieństwa i różnice. Ostatnia część artykułu ilustruje mechanizmy strategii budowania tekstu, które Różewicz wykorzystał w swoim utworze, kreując swój pozorowany dialog z Baconem. |
---|---|
ISSN: | 2544-8242 2544-8242 |