Antynomia niepokojów. Francis Bacon w świetle twórczości Tadeusza Różewicza

Celem tego artykułu jest ukazanie relacji intertekstualnych pomiędzy poezją a sztukami plastycznymi na przykładzie Tadeusza Różewicza i Francisa Bacona, jednego z najbardziej znaczących brytyjskich malarzy końca XX wieku. Wynikiem ich dyskursu jest poemat Rożewicza Francis Bacon, czyli Diego Velázqu...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Katarzyna Młynarczyk
Format: Article
Language:deu
Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2009-06-01
Series:The Polish Journal of Aesthetics
Online Access:https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139022113/eik_17-18_9.pdf/c666f7a4-574c-4c2c-b85c-f753aba0ed38
Description
Summary:Celem tego artykułu jest ukazanie relacji intertekstualnych pomiędzy poezją a sztukami plastycznymi na przykładzie Tadeusza Różewicza i Francisa Bacona, jednego z najbardziej znaczących brytyjskich malarzy końca XX wieku. Wynikiem ich dyskursu jest poemat Rożewicza Francis Bacon, czyli Diego Velázquez na fotelu dentystycznym. Doświadczeniem egzystencjalnym, które dało początek ich dyskusji o sztuce i artystycznym życiu, był niepokój. Tekst artystycznej biografii Bacona, mity dotyczące jego osoby, malarskie artefakty, preteksty Baconowskich płócien, literackie, duchowe i malarskie powiązania łączą się w całość w Różewiczowskim poemacie – hipertekście. Artykuł składa się z trzech części. Esej w pierwszej portretuje Francisa Bacona jako człowieka i artystę. Druga cześć przedstawia spojrzenia obu artystów na sztukę, próbuje opisać podobieństwa i różnice. Ostatnia część artykułu ilustruje mechanizmy strategii budowania tekstu, które Różewicz wykorzystał w swoim utworze, kreując swój pozorowany dialog z Baconem.
ISSN:2544-8242
2544-8242