مقایسهی پیامدها و عوارض عمل جراحی رفع فشار، وسیلهگذاری و جوشدهی ستون فقرات به روش یك مرحلهای با دو مرحلهای در بیماران مبتلا به اختلالات دژنراتیو همزمان ستون فقرات كمری و گردنی؛ یک کارآزمایی بالینی
مقدمه: در سطح جهانی، مطالعات اندکی در مورد روش ارجح زمانبندی جراحی گردن و کمر در بیماران مبتلا به درگیری همزمان ستون فقرات گردنی و کمری با فرایندهای دژنراتیو از قبیل تنگی کانال همزمان کمری و گردنی انجام شده است که اغلب این مطالعات، گذشتهنگر هستند. از این رو، كارآزمایی بالینی حاضر، با هدف مقایسه...
Main Authors: | , , |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Vesnu Publications
2016-04-01
|
Series: | مجله دانشکده پزشکی اصفهان |
Subjects: | |
Online Access: | http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4870 |
Summary: | مقدمه: در سطح جهانی، مطالعات اندکی در مورد روش ارجح زمانبندی جراحی گردن و کمر در بیماران مبتلا به درگیری همزمان ستون فقرات گردنی و کمری با فرایندهای دژنراتیو از قبیل تنگی کانال همزمان کمری و گردنی انجام شده است که اغلب این مطالعات، گذشتهنگر هستند. از این رو، كارآزمایی بالینی حاضر، با هدف مقایسهی پیامدها و عوارض عمل جراحی یک مرحلهای با دو مرحلهای طراحی گردید.
روشها: مطالعهی حاضر یک کار آزمایی بالینی بود. 20 بیمار مبتلا به تنگی همزمان فقرات گردنی و کمری که بر اساس معیارهای بالینی نیازمند مداخلهی الزامی جراحی روی هر دو ناحیهی گردنی و کمری بودند، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه یک مرحلهای، رفع فشار، وسیلهگذاری و جوشدهی ستون فقرات گردنی و کمری به صورت همزمان و طی یک عمل توسط دو تیم جراح انجام شد. در بیماران گروه دو مرحلهای، جراحیهای گردن و کمر به صورت جداگانه و طی دو عمل مجزا انجام شد. خونریزی حین عمل، تعداد واحد گلبول قرمز ترانسفیوژن شدهی حین و بعد از عمل، مجموع زمان عمل، زمان ریکاوری، روزهای بستری در بیمارستان، مجموع هزینهها و عوارض بعد از عمل میان دو گروه مقایسه شد. همچنین، نتایج بهبود بالینی اولیه در پایان ماه اول پس از اعمال جراحی با استفاده از پرسشنامهی گردنی و کمری Oswestry میان دو گروه ارزیابی شد. از آزمونهای t، 2χ و همبستگی Pearson جهت آنالیز دادهها استفاده شد.
یافتهها: زمان عمل، زمان ریکاوری، تعداد روزهای بستری در بیمارستان و هزینههای کلی در گروه یک مرحلهای، به شکل معنیداری کاهش یافته بود. اختلاف آماری معنیداری میان دو گروه از لحاظ میزان خونریزی حین عمل، تعداد واحد خون تزریق شده و عوارض بعد از عمل وجود نداشت. نتایج بهبود بالینی اولیه، پس از اعمال جراحی در دو گروه یکسان بود (05/0 < P).
نتیجهگیری: انجام عمل به شیوهی یک مرحلهای در صورت اجازهی شرایط عمومی بیمار و وجود امکانات و تیمهای مجرب جراحی، نتایج بالینی قابل مقایسهای با روش دو مرحلهای دارد و عوارض بالقوه و خطرات بیشتری نیز ندارد. |
---|---|
ISSN: | 1027-7595 1735-854X |