| Summary: | Endonezya asıllı âlim Muhammed b. Ömer en-Nevevî (1230/1815-1316/1898), otuz küsur yaşına kadar ülkesinde ilim öğrenmekle meşgul olmuş, da-ha sonra Mekke’ye hicret edip orada ilim tahsil etmiş, kısa bir süre de Mısır ve Suri-ye’de bulunmuş ve İslamî ilimlerde geniş bir bilgi birikimi elde etmiştir. İslamî ilim-lerin hemen her alanına ait onlarca esere şerh yazmakla şöhret bulan Nevevî, telif olarak da Merâhu lebîd adında orta hacimde iki ciltlik bir tefsir kaleme almıştır. Tef-sirinde geleneksel tefsir anlayışına sadık kalan müellif, Ehl-i sünnet-Şafiî çizgisini takip etmiş, yorumlarında bir kısım isrâiliyata ve uydurma rivayetlere yer vermekle beraber, üslup olarak akıcı, sade, anlaşılabilir bir dil kullanmış, hiçbir âyeti atlama-yarak her âyeti ayrı ayrı tefsir etmiş; bunun yanında muhkem-müteşâbih, nâsih-mensûh gibi usûl konularına değinmiş, kıraatlere ve esbâb-ı nüzûle ise özellikle yer vermiştir.
|
|---|
