| Summary: | Stent,
çeşitli nedenlerle engellenen damarlar için yapay bir koridor açmak, bu bölgede
destek yapısı oluşturarak tıkanıklığı gidermek amacıyla kullanılan elemanlara
verilen isimdir. Polimerik ve metalik içerikli biyo-uyumlu malzemelerin
geliştirilmesi ve yaygınlaşması, stent uygulamalarındaki başarının artmasına
neden olmaktadır. Günümüzde nitinolden imal edilen metal stentler yaygın olarak
kullanılmakla birlikte, biyo-bozunur metal stentler konusunda araştırmalar
devam etmektedir. Bilindiği üzere stentin görevi, implantasyondan sonraki 6-12
aylık evreden sonra tamamlanmakta ve bu süreden sonra herhangibir işlevi
kalmamaktadır. Ancak kalıcı stentler bu süre tamamlandıktan sonra da vücut
içerisinde kalmakta ve zaman zaman komplikasyonlara neden olmaktadır. Bu amaca
yönelik aday malzemelerin, stent üretiminde kabul görmüş 316L paslanmaz
çeliklerin mekanik özelliklerine sahip olması, biyo-bozunur olması ve
kendisinin ve bozunan ürünlerin toksik etkiye sahip olmaması beklenmektedir. Bu
makale, son 15 yılda biyo-bozunur stentler için metalik içeriğe sahip
materyallerin tasarımında ve değerlendirilmesinde yapılan en son yenilikleri
gözden geçirmektedir.
|
|---|
