کنوانسیون حمایت در برابر ناپدیدسازی اجباری و ضرورت پیوستن ایران به آن

• Main Author: عبدالله عابدینی
• Format: Article
• Language: fas
• Published: CILA 2017-09-01
• Series: Majallah-i Huqūqī-i Biyn/al-milalī-i
• Subjects: حقوق بین‌الملل; حقوق بین‌الملل بشر; مجمع عمومی سازمان ملل متحد; ناپدیدسازی اجباری; جرائم علیه بشریت
• Online Access: http://www.cilamag.ir/article_27968_5163ef1b4f09fff14d20e5548b030be5.pdf
• ISSN: 2251-614X; 2251-614X

«کنوانسیون بین‌المللی برای حمایت از همه افراد در برابر ناپدیدسازی اجباری» در تاریخ 23 دسامبر سال 2010 میلادی لازم‌الاجرا شد. پیش‌تر، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 20 دسامبر 2006، این کنوانسیون را تصویب کرده بود. مقرراتی که تحت لوای سازمان ملل متحد در این کنوانسیون گنجانده شده، رهیافت توسعه روز‌افزون حمایت از حقوق بشر را در سطح بین‌المللی و داخلی آشکار می‌سازد. به‌واقع، مقررات مندرج در این کنوانسیون، تا حدود بسیاری به زاویای مختلفی از گونه تقریباً رایجی از نقض فاحش حقوق بشر در سطح بین‌المللی و داخلی پرداخته و طی کنوانسیونی بین‌المللی، خلأهای موجود در این زمینه را برطرف و کارهای انجام‌شده پیش از خود را کامل کرده است. این در حالی است که تحت شرایطی، ناپدیدسازی اجباری اشخاص در زمره جرائم علیه بشریت قرار می‌گیرد. این نوشتار، ابتدا نگاهی به تاریخچه پیدایش مفهوم ناپدیدسازی اجباری خواهد داشت. سپس، آورده‌های کنوانسیون با سایر اسناد حقوق‌بشری منطقه‌ای و بین‌المللی بررسی و در پایان، مباحثی درباره نگاه ایران در زمان تدوین و تصویب کنوانسیون و ضرورت پیوستن به آن ارائه خواهد شد.