Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy

مقدمه: نفروپاتی دیابتی شایع‌ترین علت نارسایی انتهایی کلیه (ESRD) است. در ایجاد نفروپاتی دیابتی علاوه بر عواملی چون آنژیوتانسین II، سیتوکین‌ها و فاکتورهای رشد عروقی (VEGF)، اسید اوریک نیز ممکن است نقش داشته باشد. بنابراین، عوامل کاهش دهنده‌ی اسید اوریک سرم ممکن است در درمان نفروپاتی دیابتی مؤثر باشد....

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Ali Momeni, Shahrzad Shahidi, Shiva Seirafian, Shahram Taheri, Soleiman Kheiri
Format: Article
Language:fas
Published: Vesnu Publications 2010-07-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/623
id doaj-a055774c208447eda9dd464dfba822f7
record_format Article
spelling doaj-a055774c208447eda9dd464dfba822f72020-11-25T02:34:23ZfasVesnu Publications مجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75951735-854X2010-07-0128107449Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic RetinopathyAli Momeni0Shahrzad Shahidi1Shiva Seirafian2Shahram Taheri3Soleiman Kheiri4Isfahan Kidney Diseases Research Center, Assistant Professor, Department of Nephrology, School of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, ShahrekordIsfahan Kidney Diseases Research Center, Associate Professor, Department of Nephrology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, IsfahanIsfahan Kidney Diseases Research Center, Associate Professor, Department of Nephrology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, IsfahanIsfahan Kidney Diseases Research Center, Associate Professor, Department of Nephrology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, IsfahanAssistant Professor, Department of Statistics, School of Medicine, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekordمقدمه: نفروپاتی دیابتی شایع‌ترین علت نارسایی انتهایی کلیه (ESRD) است. در ایجاد نفروپاتی دیابتی علاوه بر عواملی چون آنژیوتانسین II، سیتوکین‌ها و فاکتورهای رشد عروقی (VEGF)، اسید اوریک نیز ممکن است نقش داشته باشد. بنابراین، عوامل کاهش دهنده‌ی اسید اوریک سرم ممکن است در درمان نفروپاتی دیابتی مؤثر باشد. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مورد-شاهد و دوسوکور، 40 بیمار مبتلا به دیابت تیپ دو و نفروپاتی به دو گروه 20 تایی تقسیم شدند. به شرط آن که حداقل mg 500 پروتئین در ادرار 24 ساعته داشته باشند و کراتینین سرم آنان کمتر از mg/dl 3 باشد. در بیماران گروه مورد، روزانه mg 100 آلوپورینول و گروه شاهد دارونما تجویز شد. در هر دو گروه، داروهای ضد فشار خون بالا و داروهای محافظت کننده‌ی کلیه (مهار کننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مهار کننده‌های گیرنده‌ی آنژیوتانسین) با دوز قبل ادامه یافت و در طول مطالعه تغییر نکرد. یافته‌ها: در هر گروه، 9 مرد و 11 زن وجود داشت. تفاوت قابل توجهی بین سن، شاخص توده‌ی بدنی (BMI)، مدت دیابت، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، FBS، BUN، Cr، K سرم و حجم ادرار بیماران 2 گروه وجود نداشت ( 05/0 < P). پروتئین ادرار 24 ساعته در گروه مورد در ابندای مطالعه 1047 ± 1756و پس از چهار ماه 767 ± 1011 بود و اسید اوریک سرم در ابتدای مطالعه 21/1 ± 91/5 و پس از 4 ماه 79/0 ± 3/5 بود که به طور قابل ملاحظه‌ای نسبت به گروه شاهد کمتر بود (05/0 > P). نتیجه‌گیری: آلوپورینول با دوز پایین (mg 100 روزانه) باعث کاهش پروتئینوری بیماران پس از 4 ماه مصرف شد که احتمال می‌رود با مکانیسم کاهش اسید اوریک سرم بوده است. بنابراین آلوپورینول ممکن است به عنوان یک درمان کمکی، ارزان و کم عارضه در بیماران با نفروپاتی دیابتی مفید باشد. واژگان کلیدی: نفروپاتی دیابتی، اسید اوریک، آلوپورینول، پروتئینوری Results: Each group consisted of 9 men and 11 women. There were no difference between two groups, regarding age, body-mass index (BMI), duration of diabetes, systolic and diastolic blood pressure, fasting blood sugar, serum Blood-urine nitrogen (BUN), serum creatinine (Cr), serum potassium, and urine volume (p>0.05). Serum level of uric acid and 24 hour urine protein were significantly lower in control group, after four months of receiving allopurinol, compared with control group (phttp://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/623
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author Ali Momeni
Shahrzad Shahidi
Shiva Seirafian
Shahram Taheri
Soleiman Kheiri
spellingShingle Ali Momeni
Shahrzad Shahidi
Shiva Seirafian
Shahram Taheri
Soleiman Kheiri
Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
author_facet Ali Momeni
Shahrzad Shahidi
Shiva Seirafian
Shahram Taheri
Soleiman Kheiri
author_sort Ali Momeni
title Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy
title_short Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy
title_full Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy
title_fullStr Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy
title_full_unstemmed Allopourinol Effect on Reducing Proteinuria in Diabetic Retinopathy
title_sort allopourinol effect on reducing proteinuria in diabetic retinopathy
publisher Vesnu Publications
series مجله دانشکده پزشکی اصفهان
issn 1027-7595
1735-854X
publishDate 2010-07-01
description مقدمه: نفروپاتی دیابتی شایع‌ترین علت نارسایی انتهایی کلیه (ESRD) است. در ایجاد نفروپاتی دیابتی علاوه بر عواملی چون آنژیوتانسین II، سیتوکین‌ها و فاکتورهای رشد عروقی (VEGF)، اسید اوریک نیز ممکن است نقش داشته باشد. بنابراین، عوامل کاهش دهنده‌ی اسید اوریک سرم ممکن است در درمان نفروپاتی دیابتی مؤثر باشد. روش‌ها: در یک مطالعه‌ی مورد-شاهد و دوسوکور، 40 بیمار مبتلا به دیابت تیپ دو و نفروپاتی به دو گروه 20 تایی تقسیم شدند. به شرط آن که حداقل mg 500 پروتئین در ادرار 24 ساعته داشته باشند و کراتینین سرم آنان کمتر از mg/dl 3 باشد. در بیماران گروه مورد، روزانه mg 100 آلوپورینول و گروه شاهد دارونما تجویز شد. در هر دو گروه، داروهای ضد فشار خون بالا و داروهای محافظت کننده‌ی کلیه (مهار کننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین و مهار کننده‌های گیرنده‌ی آنژیوتانسین) با دوز قبل ادامه یافت و در طول مطالعه تغییر نکرد. یافته‌ها: در هر گروه، 9 مرد و 11 زن وجود داشت. تفاوت قابل توجهی بین سن، شاخص توده‌ی بدنی (BMI)، مدت دیابت، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، FBS، BUN، Cr، K سرم و حجم ادرار بیماران 2 گروه وجود نداشت ( 05/0 < P). پروتئین ادرار 24 ساعته در گروه مورد در ابندای مطالعه 1047 ± 1756و پس از چهار ماه 767 ± 1011 بود و اسید اوریک سرم در ابتدای مطالعه 21/1 ± 91/5 و پس از 4 ماه 79/0 ± 3/5 بود که به طور قابل ملاحظه‌ای نسبت به گروه شاهد کمتر بود (05/0 > P). نتیجه‌گیری: آلوپورینول با دوز پایین (mg 100 روزانه) باعث کاهش پروتئینوری بیماران پس از 4 ماه مصرف شد که احتمال می‌رود با مکانیسم کاهش اسید اوریک سرم بوده است. بنابراین آلوپورینول ممکن است به عنوان یک درمان کمکی، ارزان و کم عارضه در بیماران با نفروپاتی دیابتی مفید باشد. واژگان کلیدی: نفروپاتی دیابتی، اسید اوریک، آلوپورینول، پروتئینوری Results: Each group consisted of 9 men and 11 women. There were no difference between two groups, regarding age, body-mass index (BMI), duration of diabetes, systolic and diastolic blood pressure, fasting blood sugar, serum Blood-urine nitrogen (BUN), serum creatinine (Cr), serum potassium, and urine volume (p>0.05). Serum level of uric acid and 24 hour urine protein were significantly lower in control group, after four months of receiving allopurinol, compared with control group (p
url http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/623
work_keys_str_mv AT alimomeni allopourinoleffectonreducingproteinuriaindiabeticretinopathy
AT shahrzadshahidi allopourinoleffectonreducingproteinuriaindiabeticretinopathy
AT shivaseirafian allopourinoleffectonreducingproteinuriaindiabeticretinopathy
AT shahramtaheri allopourinoleffectonreducingproteinuriaindiabeticretinopathy
AT soleimankheiri allopourinoleffectonreducingproteinuriaindiabeticretinopathy
_version_ 1724809135262793728