تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن

مقدمه: میگرن یكی از رایج‌ترین انواع سردرد در بیمارانی است كه به مراكز درمانی مراجعه می‌كنند. میگرن، یكی از دلایل مهم غیبت از كار یا امتناع از هر گونه فعالیت شخصی و اجتماعی است. وقوع مكرر سردرد، اثرات نامطلوب زیادی بر سبك زندگی و فعالیت‌های اجتماعی بیمار می‌گذارد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی،...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Majid Safarinia, Maryam Shahandeh, Mahnaz Aliakbari-Dehkordi, Reza Bagherian-Sararoudi
Format: Article
Language:fas
Published: Vesnu Publications 2015-03-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4356
id doaj-923735897a1c4cb58f0f28f8efcc39dc
record_format Article
spelling doaj-923735897a1c4cb58f0f28f8efcc39dc2020-11-25T01:09:10ZfasVesnu Publications مجله دانشکده پزشکی اصفهان1027-75951735-854X2015-03-0132319240124101784تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرنMajid Safarinia0Maryam Shahandeh1Mahnaz Aliakbari-Dehkordi2Reza Bagherian-Sararoudi3Associate Professor, Department of Psychology, Payam-e noor University, Tehran, IranPhD Student, Department of Psychology, Payam-e Noor University, Tehran AND Instructor, Department of Psychology, Payam-e Noor University, Ahwaz, IranAssociate Professor, Department of Psychology, Payam-e noor University, Tehran, IranAssociate Professor, Department of Psychiatry, Behavioral Sciences Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iranمقدمه: میگرن یكی از رایج‌ترین انواع سردرد در بیمارانی است كه به مراكز درمانی مراجعه می‌كنند. میگرن، یكی از دلایل مهم غیبت از كار یا امتناع از هر گونه فعالیت شخصی و اجتماعی است. وقوع مكرر سردرد، اثرات نامطلوب زیادی بر سبك زندگی و فعالیت‌های اجتماعی بیمار می‌گذارد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد، 40 بیمار مبتلا به میگرن مراجعه كننده به درمانگاه‌های تخصصی مغز و اعصاب بیمارستان‌های شهر اهواز در فاصله‌ی زمانی مهرماه تا آذرماه سال 1392، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به روش تصادفی ساده به دو گروه مساوی مداخله شاهد تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ی ثبت نشانه‌های سردرد و پرسش‌نامه‌ی كیفیت زندگی بود. درمان روانی- اجتماعی در هشت جلسه‌ی درمانی 60 دقیقه‌ای اجرا شد. پرسش‌نامه‌ها در دو مرحله‌ی قبل و بعد از درمان 8 جلسه‌ای، برای هر دو گروه تکمیل شد. برای مقایسه‌ی تعداد و شدت حملات میگرن و كیفیت زندگی پیش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه مداخله و شاهد از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) استفاده گردید. یافته‌ها: مقایسه‌ی دو گروه نشان داد كه بین تعداد سردرد (0001/0 = P؛ 78/46 = F)، شدت آن (0001/0 = P؛ 87/184 = F) و مدت ادامه‌ی سردرد (0001/0 = P؛ 74/1107 = F) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. تأثیر درمان روانی- اجتماعی در تعداد سردردهای میگرنی، 53، در شدت سردردها، 83 و در مدت آن، 76 درصد بود. همچنین، نمرات میانگین تعدیل شده‌ی كیفیت زندگی و عملكرد جسمی و روانی آن پس از درمان، افزایش معنی‌داری داشت (0001/0 = P؛ 08/18 = F)؛ تأثیر درمان روانی- اجتماعی بر كیفیت زندگی بیماران، 33 درصد نشان داده شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این تحقیق، درمان روانی- اجتماعی بیماران مبتلا به میگرن موجب بهبود حملات میگرن از نظر تعداد، شدت و مدت سردردهای میگرنی و همچنین، بهبود كیفیت زندگی بیماران در عملكرد جسمی و روانی می‌شود. پیشنهاد می‌شود، از این الگو برای ارتقای كیفیت زندگی بیماران استفاده گردد. واژگان کلیدی: میگرن، گروه درمانی، روانی اجتماعی، كیفیت زندگیhttp://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4356MigraineGroup therapyPsychosocialQuality of life
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author Majid Safarinia
Maryam Shahandeh
Mahnaz Aliakbari-Dehkordi
Reza Bagherian-Sararoudi
spellingShingle Majid Safarinia
Maryam Shahandeh
Mahnaz Aliakbari-Dehkordi
Reza Bagherian-Sararoudi
تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Migraine
Group therapy
Psychosocial
Quality of life
author_facet Majid Safarinia
Maryam Shahandeh
Mahnaz Aliakbari-Dehkordi
Reza Bagherian-Sararoudi
author_sort Majid Safarinia
title تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
title_short تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
title_full تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
title_fullStr تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
title_full_unstemmed تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
title_sort تأثیر گروه درمانی روانی- اجتماعی بر بهبود حملات میگرن و كیفیت زندگی در بیماران مبتلا به میگرن
publisher Vesnu Publications
series مجله دانشکده پزشکی اصفهان
issn 1027-7595
1735-854X
publishDate 2015-03-01
description مقدمه: میگرن یكی از رایج‌ترین انواع سردرد در بیمارانی است كه به مراكز درمانی مراجعه می‌كنند. میگرن، یكی از دلایل مهم غیبت از كار یا امتناع از هر گونه فعالیت شخصی و اجتماعی است. وقوع مكرر سردرد، اثرات نامطلوب زیادی بر سبك زندگی و فعالیت‌های اجتماعی بیمار می‌گذارد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه‌تجربی، با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد، 40 بیمار مبتلا به میگرن مراجعه كننده به درمانگاه‌های تخصصی مغز و اعصاب بیمارستان‌های شهر اهواز در فاصله‌ی زمانی مهرماه تا آذرماه سال 1392، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران به روش تصادفی ساده به دو گروه مساوی مداخله شاهد تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ی ثبت نشانه‌های سردرد و پرسش‌نامه‌ی كیفیت زندگی بود. درمان روانی- اجتماعی در هشت جلسه‌ی درمانی 60 دقیقه‌ای اجرا شد. پرسش‌نامه‌ها در دو مرحله‌ی قبل و بعد از درمان 8 جلسه‌ای، برای هر دو گروه تکمیل شد. برای مقایسه‌ی تعداد و شدت حملات میگرن و كیفیت زندگی پیش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه مداخله و شاهد از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) استفاده گردید. یافته‌ها: مقایسه‌ی دو گروه نشان داد كه بین تعداد سردرد (0001/0 = P؛ 78/46 = F)، شدت آن (0001/0 = P؛ 87/184 = F) و مدت ادامه‌ی سردرد (0001/0 = P؛ 74/1107 = F) تفاوت معنی‌داری وجود داشت. تأثیر درمان روانی- اجتماعی در تعداد سردردهای میگرنی، 53، در شدت سردردها، 83 و در مدت آن، 76 درصد بود. همچنین، نمرات میانگین تعدیل شده‌ی كیفیت زندگی و عملكرد جسمی و روانی آن پس از درمان، افزایش معنی‌داری داشت (0001/0 = P؛ 08/18 = F)؛ تأثیر درمان روانی- اجتماعی بر كیفیت زندگی بیماران، 33 درصد نشان داده شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های این تحقیق، درمان روانی- اجتماعی بیماران مبتلا به میگرن موجب بهبود حملات میگرن از نظر تعداد، شدت و مدت سردردهای میگرنی و همچنین، بهبود كیفیت زندگی بیماران در عملكرد جسمی و روانی می‌شود. پیشنهاد می‌شود، از این الگو برای ارتقای كیفیت زندگی بیماران استفاده گردد. واژگان کلیدی: میگرن، گروه درمانی، روانی اجتماعی، كیفیت زندگی
topic Migraine
Group therapy
Psychosocial
Quality of life
url http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4356
work_keys_str_mv AT majidsafarinia tạtẖyrgrwhdrmạnyrwạnyạjtmạʿybrbhbwdḥmlạtmygrnwkyfytzndgydrbymạrạnmbtlạbhmygrn
AT maryamshahandeh tạtẖyrgrwhdrmạnyrwạnyạjtmạʿybrbhbwdḥmlạtmygrnwkyfytzndgydrbymạrạnmbtlạbhmygrn
AT mahnazaliakbaridehkordi tạtẖyrgrwhdrmạnyrwạnyạjtmạʿybrbhbwdḥmlạtmygrnwkyfytzndgydrbymạrạnmbtlạbhmygrn
AT rezabagheriansararoudi tạtẖyrgrwhdrmạnyrwạnyạjtmạʿybrbhbwdḥmlạtmygrnwkyfytzndgydrbymạrạnmbtlạbhmygrn
_version_ 1725179644642066432