Co pozostaje? O Pułapce Tadeusza Różewicza

Spektakl Julii Wernio oglądałam na porannym pokazie dla młodzieży licealnej. Alienacji Franza Kafki na scenie towarzyszyło dojmujące poczucie mojej własnej alienacji wśród widzów, którzy najwyraźniej nie zetknęli się nigdy wcześniej z twórczością Różewicza i nie rozumieli aluzji do holocaustu. Mimo...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: Łucja Demby
Format: Article
Language:deu
Published: Institute of Philosophy of the Jagiellonian University 2007-03-01
Series:The Polish Journal of Aesthetics
Online Access:https://pjaesthetics.uj.edu.pl/documents/138618288/139072471/eik_12_13.pdf/39a5dfa6-0312-4dfa-bd5e-e8473253080e
Description
Summary:Spektakl Julii Wernio oglądałam na porannym pokazie dla młodzieży licealnej. Alienacji Franza Kafki na scenie towarzyszyło dojmujące poczucie mojej własnej alienacji wśród widzów, którzy najwyraźniej nie zetknęli się nigdy wcześniej z twórczością Różewicza i nie rozumieli aluzji do holocaustu. Mimo to, po upływie ponad dwu tygodni, pamięć tego, co zobaczyłam na olsztyńskiej scenie, jest wciąż żywa. Jest to chyba najlepsza recenzja, jaką można nagrodzić spektakl – kiedy trudno o nim zapomnieć, gdy zagnieżdża się on uporczywie w pamięci, bo poruszył emocjonalne struny w duszy widza.
ISSN:2544-8242
2544-8242