| Summary: | Autoimmunologiczne choroby tarczycy stanowią najczęstszą grupęschorzeń autoagresywnych swoistych tkankowo. Ich cechącharakterystyczną jest występowanie autoprzeciwciał. Głównymiantygenami są peroksydaza tarczycowa i receptor hormonu tarczycowego.Przeciwciała przeciwtarczycowe występują takżew innych chorobach autoimmunologicznych, częściej niż w populacjiogólnej. Najczęstszym zaburzeniem funkcji tarczycy w pozatarczycowychchorobach autoimmunologicznych jest niedoczynność,a obecność przeciwciał przeciwtarczycowych wiąże sięz większym ryzykiem jej wystąpienia. Spośród układowych choróbtkanki łącznej z autoimmunologiczną chorobą tarczycy najczęściejwspółistnieje pierwotny zespół Sjögrena. Autoprzeciwciałaprzeciwtarczycowe i zaburzenia funkcji tarczycy częstospotyka się także u chorych na reumatoidalne zapalenie stawówi toczeń rumieniowaty układowy. Opinie ekspertów co do wskazańdo kontroli funkcji tarczycy w chorobach reumatycznych niesą jednolite, jednak zaleca się ją u chorych na reumatoidalnezapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy i pierwotnyzespół Sjögrena.
|
|---|
