Kredyt żywy, Kredyt umarły i kto nad nim płacze. Personifikacje Kredyta w ikonografii (XVI-XVIII w.)
W artykule skupiam się na emblematycznych przedstawieniach Długu i Kredytu – dwóch pojęć wzajemnie się warunkujących. Wskazuję środki retoryczne (m.in. elementy niewerbalne sytuacji retorycznej, takie jak gest, mimika, strój) zastosowane w słownoobrazowej kompozycji Cesarego Ripy (Ikonologia, pierw...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | English |
| Published: |
Polskie Towarzystwo Retoryczne/ Polish Rhetoric Society
2019-09-01
|
| Series: | Res Rhetorica |
| Online Access: | http://resrhetorica.com/index.php/RR/article/view/396 |
| Summary: | W artykule skupiam się na emblematycznych przedstawieniach Długu i Kredytu – dwóch pojęć wzajemnie się warunkujących. Wskazuję środki retoryczne (m.in. elementy niewerbalne sytuacji retorycznej, takie jak gest, mimika, strój) zastosowane w słownoobrazowej kompozycji Cesarego Ripy (Ikonologia, pierwsze wyd. 1593) oraz, dla porównania, z popularnym w grafice europejskiej XVII i XVIII w. motywem śmierci Kredyta, m.in. w polskim druku ulotnym Lament różnego stanu ludzi nad umarłym Kredytem (ok. 1655), składającym się z ryciny oraz wierszowanego, rozbudowanego opisu.
|
|---|---|
| ISSN: | 2392-3113 |