Badania botaniczne nad przeszłością — źródła roślinne

• Main Author: Maria Lityńska-Zając
• Format: Article
• Language: English
• Published: Institute of Archaeology and Ethnology Polish Academy of Sciences 2018-01-01
• Series: Kwartalnik Historii Kultury Materialnej
• Subjects: szczątki roślinne; stan zachowania; tafonomia
• Online Access: https://journals.iaepan.pl/khkm/article/view/1007
• ISSN: 0023-5881; 2719-6496

Źródła botaniczne to różnego rodzaju szczątki roślinne zachowane na stanowiskach archeologicznych. Tradycyjnie dzielone są na dwie grupy: szczątki makroskopowe i mikroskopowe. Do pierwszej z nich zaliczane są okazy widoczne „gołym okiem” lub pod niewielkimi powiększeniami, takie jak owoce, nasiona oraz części wegetatywne. Do drugiej zaliczamy okazy widoczne dopiero przy użyciu specjalistycznej aparatury, takie jak np. sporomorfy, ziarna skrobi, okrzemki oraz fitolity. Są to pozostałości różnych gatunków i różnych części roślin, które uległy konserwacji i przetrwały w osadzie do naszych czasów. Ich stan zachowania zależy od wielu czynników, w tym od budowy organów roślinnych i ich odporności na działania destrukcyjne oraz od czynników depozycyjnych i podepozycyjnych działających w złożu. Na skład depozytów zachowanych w obiektach i warstwach archeologicznych wpływ ma również człowiek i jego dawne relacje z roślinami. Wybitnie antropogeniczny charakter zespołu szczątków i kontekst znalezisk są jednymi z najistotniejszych czynników decydujących o możliwościach interpretacji źródeł.