تأثیر سیاستهای کشاورزی دولت ایران بر بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی در دوران برنامههای عمرانی(1357-1327ش)
از زمان تنظیم برنامههای عمرانی یکی از اهداف اصلی این برنامهها توسعه کشاورزی ایران و افزودن بر سطح زیر کشت اراضی بود. به این منظور طرحهای مختلف آبیاری به اجرا درآمد و توجه به آب‌های زیرزمینی به علت صرفة اقتصادی آن‌ها شکل ویژه‌ای به خود گرفت. در این دوران دولت با اختصاص اعتبارات و وام‌های مختلف کوش...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Alzahra University
2017-11-01
|
| Series: | تاریخ اسلام و ایران |
| Subjects: | |
| Online Access: | http://hii.alzahra.ac.ir/article_3025_91c7ea715e86718b86005808e4a90751.pdf |
| Summary: | از زمان تنظیم برنامههای عمرانی یکی از اهداف اصلی این برنامهها توسعه کشاورزی ایران و افزودن بر سطح زیر کشت اراضی بود. به این منظور طرحهای مختلف آبیاری به اجرا درآمد و توجه به آب‌های زیرزمینی به علت صرفة اقتصادی آن‌ها شکل ویژه‌ای به خود گرفت. در این دوران دولت با اختصاص اعتبارات و وام‌های مختلف کوشید از آب‌های زیرزمینی بهره‌برداری بهتری کند و سیاست مشخصی را جهت حفر چاههای عمیق و نیمه‌عمیق به مرحله اجرا درآورد. در این پژوهش سعی بر آن است تا با واکاوی این سیاست به تأثیر سیاستهای کشاورزی دولت بر بهره‌برداری از منابع آب‌های زیرزمینی پرداخته و نشان داده شود که به دلیل اجرای الگوی توسعه ناپایدار و سیطره نگاه ابزاری به منابع طبیعی و نیز توجه به صرفه اقتصادی منابع آب زیرزمینی، این سیاستها بدون در نظر گرفتنِ توان واقعی آب‌های زیرزمینی به اجرا درآمد و همین امر منجر به پایین رفتن سطح این منبع گردید. همچنین از آنجا که دولت صرفاً جنبه اقتصادی و ابزاری منابع آب را جهت توسعه کشاورزی و رشد اقتصادی در نظر داشت، اجرای این سیاست هرگز متوقف نگردید و تا امروز ادامه یافته است. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-885X 2538-3493 |