مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی عملکردی و بازی های اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی پسران 13-10 سال

• Main Authors: حسین سلامت, نرمین غنی زاده حصار, سجاد روشنی, ابراهیم محمد علی نسب فیروزجاه
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 2020-12-01
• Series: Ṭibb-i Tavānbakhshī
• Subjects: سندرم متقاطع فوقانی; بازی­های اصلاحی; تمرینات اصلاحی عملکردی; کودکان
• Online Access: http://medrehab.sbmu.ac.ir/article_1100967_a74b573b7f999ea76ffc8d4f6a549786.pdf

<strong>مقدمه و اهداف </strong><br /> عدم تعادل عضلانی ربع فوقانی بدن در کودکان به دلیل قرار گرفتن در وضعیت بدنی نادرست برای مدت طولانی و مکرر در محیط مدرسه و سبک زندگی غلط بروز می ­کند. این عدم تعادل عضلانی می­تواند باعث ایجاد سندرم متقاطع فوقانی شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات اصلاحی عملکردی و بازی­ های اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی پسران 13-10 سال بود.<br /> <strong>مواد </strong><strong>و روش ­ها</strong><br /> تحقیق حاضر از نوع نیمه ­تجربی بود. در پژوهش حاضر تعداد 36 نفر دانش­ آموز پسر رده سنی 13-10 سال دارای سندرم متقاطع فوقانی به­ صورت هدفمند انتخاب و به ­طور تصادفی به سه گروه تمرینات اصلاحی عملکردی (سن1/16±11/59سال، قد 7/54±147 سانتی­متر، وزن 6/97±38/67کیلوگرم)، بازی­ های اصلاحی (سن 1/07±11/33سال، قد 6/86±144 سانتی­متر، وزن 6/98±36/75کیلوگرم) و گروه کنترل (سن 1/07±11/66سال، قد 6/48±148/5سانتی­متر، وزن 5/64±40/08کیلوگرم) تقسیم شدند. گروه اول تمرینات اصلاحی عملکردی را به مدت هشت هفته و گروه دوم در مدت مشابه باز های اصلاحی را انجام دادند. گروه کنترل صرفا درگیر فعالیت های روزمره خود بودند. قبل و بعد از مداخله تمرینی میزان زوایای سربه­جلو و شانه­ به­ جلو با روش عکس­برداری از نمای جانبی و میزان کایفوز پشتی با خط ­کش منعطف ارزیابی شد. جهت تجزیه ­و­ تحلیل داده ­ها، روش آماری تحلیل کواریانس (ANCOVA) در سطح معناداری P≤0/05 مورد استفاده قرار گرفت.<br /> <strong>یافته­ ها</strong><br /> نتایج تفاوت معناداری در میزان زوایای سربه ­جلو (108/269=F=0/001,P)، شانه ­به ­جلو (89/774=F=0/001, P) و کایفوز (94/026=F=0/001, P) در گروه تمرینات اصلاحی عملکردی و بازی­های اصلاحی را نشان داد (P≤0/05). همچنین بین تمرینات اصلاحی عملکردی و بازی­ های اصلاحی در میزان اثرگذاری بر زوایای سر­به­جلو و کایفوز تفاوت معناداری مشاهده شد (0/01 =P)؛ به­ طوری­ که بازی­ های اصلاحی تاثیرگذاری مطلوب­ تری داشته است، ولی در ارتباط با ناهنجاری شانه­ به­ جلو اختلاف معناداری مشاهده نشد (0/239=P).<br /> <strong>نتیجه­ گیری</strong><br /> بنابر نتایج مطالعه حاضر به منظور پیشگیری و اصلاح بدراستایی سندرم متقاطع فوقانی کودکان می­توان از تمرینات اصلاحی عملکردی و بازی­های اصلاحی استفاده کرد. با توجه به تاثیرگذاری مطلوب بازی­های اصلاحی و سازگاری بیشتر این برنامه­ها با ویژگی­های جسمی-روانی کودکان، پیشنهاد می­شود برای این دوره سنی استفاده از بازی­های اصلاحی را در اولویت قرار دهند.