جداسازی و تعیین خصوصیات اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال از بوقلمون‌‌ها و بلدرچین‌های پرورشی‌ و کبوترهای اهلی

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال، باکتری بیماری‌زای تنفسی است که از گونه‌های متعددی از پرندگان در سرتاسر جهان جدا شده است. مطالعه حاضر با هدف جداسازی و تعیین مشخصات این باکتری از بوقلمون، بلدرچین و کبوترهای اهلی در ایران طراحی و اجرا شده است. بدین منظور از سه گونه مورد بررسی، 250 سوآب نائی نمونه‌گیری شد....

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: محمدحسن بزرگمهری فرد, م. حسن زاده, س. میرزایی, منصور بنانی
Format: Article
Language:English
Published: Razi Vaccine and Serum Research Institute 2011-11-01
Series:Archives of Razi Institute
Subjects:
Online Access:http://archrazi.areeo.ac.ir/article_103875_317c6a67dd3df7b42c79c5f461254155.pdf
Description
Summary:اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال، باکتری بیماری‌زای تنفسی است که از گونه‌های متعددی از پرندگان در سرتاسر جهان جدا شده است. مطالعه حاضر با هدف جداسازی و تعیین مشخصات این باکتری از بوقلمون، بلدرچین و کبوترهای اهلی در ایران طراحی و اجرا شده است. بدین منظور از سه گونه مورد بررسی، 250 سوآب نائی نمونه‌گیری شد. به‌علاوه، نمونه‌های بافتی از نای و ریه به تعداد 250 عدد از بوقلمون‌ها و 50 عدد از بلدرچین‌های کشتار شده و 100 عدد از کبوترهای تلف شده نیز همانند سواب‌های نائی از نظر وجود اورنیتوباکتریوم به روش کشت مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌های به‌دست آمده از بافت‌های تنفسی، هم‌چنین از نظر وجود DNA باکتری به روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. به‌طور کلی، 30 جدایه شامل 4 جدایه از بوقلمون، 3 جدایه از بلدرچین و 23 جدایه از کبوتر به روش باکتری‌شناسی شناسائی و سپس توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز تایید شدند. نتایج بررسی مولکولی در بافت‌های تنفسی نیز نشان‌دهنده آلودگی 20%، 50% و 35% نمونه‌های بافتی به ترتیب در بوقلمون‌، بلدرچین و کبوتر بود. از نظر ریخت‌شناسی پرگنه، 5 جدایه از کبوتر و هر 4 جدایه از بوقلمون پرگنه‌هائی با اندازه کوچک‌تر نسبت به سایر جدایه‌ها ایجاد کردند، در حالی که سایر جدایه‌ها پرگنه‌هائی بزرگ‌تر داشتند. در حدود، 50 % جدایه‌ها با پرگنه‌های بزرگ‌تر، برخلاف جدایه‌های با پرگنه‌های کوچک، دارای توانائی جمع کردن گلبول‌های قرمز (هماگلوتیناسیون) بودند. تمام جدایه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های دانوفلوکساسین و کلرامفنیکل حساس بودند، در حالی‌که بیش از 90 درصد جدایه‌های کبوتر در برابر آمپی‌سیلین و تمام جدایه‌های بوقلمون و بلدرچین به‌همراه 30% جدایه‌های کبوتر در برابر تتراسایکلین مقاومت نشان دادند. مقایسه توالی نوکلئوتیدی قسمتی از ژن تحت‌واحد 16S RNA ریبوزومی جدایه اورنیتوباکتریوم بدست آمده از هر سه گونه پرنده، همانندی در حد 100-98% با سایر جدایه‌های باکتری مذکور در بانک ژن را نشان داد.
ISSN:0365-3439
2008-9872