تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری

مقدمه: اختلالات اضطرابی به عنوان شایعترین طبقه اختلالات روانی شناخته شده است؛ که کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بدون شک نیاز به آموزش کودک در طول دوره بستری و یا نقاهت وجود دارد؛ تا کودک خود را فعال و پویا احساس کند. هدف: تعیین تأثیر حضور آموزگار بر بالین کودک بستری بر میزان اضطراب کودک...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: طیبه ریحانی, طیبه پورغزنین, زهرا موسوی, سمانه قربانی
Format: Article
Language:fas
Published: Mashhad University of Medical Sciences 2014-09-01
Series:Journal of Evidence-Based Care
Subjects:
Online Access:http://ebcj.mums.ac.ir/pdf_2395_ebe0dc2725a71be56af16a126c893e46.html
id doaj-6555eafde49d4712b0b034b675b7b746
record_format Article
spelling doaj-6555eafde49d4712b0b034b675b7b7462020-11-25T01:05:55ZfasMashhad University of Medical SciencesJournal of Evidence-Based Care2008-24872008-370X2014-09-014315222395تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستریطیبه ریحانی0طیبه پورغزنین1زهرا موسوی2سمانه قربانی3مربی گروه کودک و نوزاد، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایراندانشجوی دکتری تخصصی آموزش پرستاری، مربی گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانکارشناس پرستاری، بخش اطفال بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانکارشناس پرستاری، بخش اطفال بیمارستان امام رضا (ع)، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایرانمقدمه: اختلالات اضطرابی به عنوان شایعترین طبقه اختلالات روانی شناخته شده است؛ که کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بدون شک نیاز به آموزش کودک در طول دوره بستری و یا نقاهت وجود دارد؛ تا کودک خود را فعال و پویا احساس کند. هدف: تعیین تأثیر حضور آموزگار بر بالین کودک بستری بر میزان اضطراب کودکان. روش: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی بود؛ که با تخصیص تصادفی بر روی 50 بیمار بستری در بخش کودکان بیمارستان امام‌رضا(ع) در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. در گروه آزمون، معلم روزانه برای تدریس بر بالین بیمار حاضر شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم سنجش اضطراب آشکار کودک بود؛ که هنگام پذیرش و ترخیص با پرسش از کودک تکمیل گردید. داده‌ها توسط آزمون تی‌مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 5/11 تحلیل شد. یافته‌ها: 32 نفر از گروه مداخله و 31 نفر از گروه کنترل دختر بودند. 18 نفر در گروه مداخله و 14 نفر در گروه کنترل در کلاس سوم مشغول به تحصیل بودند. نمره اضطراب قبل از مطالعه در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. بر اسا س آزمون تی‌زوجی، میانگین اضطراب گروه آزمون قبل از مطالعه (86/44±44/3) و بعد از مداخله (25/41±29/2) تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت. نتایج آزمون تی‌مستقل، بین میانگین نمره اضطراب در گروه آزمون (004/0phttp://ebcj.mums.ac.ir/pdf_2395_ebe0dc2725a71be56af16a126c893e46.htmlآموزگاربستری در بیمارستاناضطرابکودک
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author طیبه ریحانی
طیبه پورغزنین
زهرا موسوی
سمانه قربانی
spellingShingle طیبه ریحانی
طیبه پورغزنین
زهرا موسوی
سمانه قربانی
تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
Journal of Evidence-Based Care
آموزگار
بستری در بیمارستان
اضطراب
کودک
author_facet طیبه ریحانی
طیبه پورغزنین
زهرا موسوی
سمانه قربانی
author_sort طیبه ریحانی
title تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
title_short تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
title_full تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
title_fullStr تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
title_full_unstemmed تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
title_sort تأثیر حضور و راهنمایی آموزگار در بالین بر اضطراب کودکان بستری
publisher Mashhad University of Medical Sciences
series Journal of Evidence-Based Care
issn 2008-2487
2008-370X
publishDate 2014-09-01
description مقدمه: اختلالات اضطرابی به عنوان شایعترین طبقه اختلالات روانی شناخته شده است؛ که کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بدون شک نیاز به آموزش کودک در طول دوره بستری و یا نقاهت وجود دارد؛ تا کودک خود را فعال و پویا احساس کند. هدف: تعیین تأثیر حضور آموزگار بر بالین کودک بستری بر میزان اضطراب کودکان. روش: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی بود؛ که با تخصیص تصادفی بر روی 50 بیمار بستری در بخش کودکان بیمارستان امام‌رضا(ع) در دو گروه آزمون و کنترل انجام شد. در گروه آزمون، معلم روزانه برای تدریس بر بالین بیمار حاضر شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم سنجش اضطراب آشکار کودک بود؛ که هنگام پذیرش و ترخیص با پرسش از کودک تکمیل گردید. داده‌ها توسط آزمون تی‌مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه و ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 5/11 تحلیل شد. یافته‌ها: 32 نفر از گروه مداخله و 31 نفر از گروه کنترل دختر بودند. 18 نفر در گروه مداخله و 14 نفر در گروه کنترل در کلاس سوم مشغول به تحصیل بودند. نمره اضطراب قبل از مطالعه در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. بر اسا س آزمون تی‌زوجی، میانگین اضطراب گروه آزمون قبل از مطالعه (86/44±44/3) و بعد از مداخله (25/41±29/2) تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت. نتایج آزمون تی‌مستقل، بین میانگین نمره اضطراب در گروه آزمون (004/0p
topic آموزگار
بستری در بیمارستان
اضطراب
کودک
url http://ebcj.mums.ac.ir/pdf_2395_ebe0dc2725a71be56af16a126c893e46.html
work_keys_str_mv AT ṭybhryḥạny tạtẖyrḥḍwrwrạhnmạyyậmwzgạrdrbạlynbrạḍṭrạbḵwdḵạnbstry
AT ṭybhpwrgẖznyn tạtẖyrḥḍwrwrạhnmạyyậmwzgạrdrbạlynbrạḍṭrạbḵwdḵạnbstry
AT zhrạmwswy tạtẖyrḥḍwrwrạhnmạyyậmwzgạrdrbạlynbrạḍṭrạbḵwdḵạnbstry
AT smạnhqrbạny tạtẖyrḥḍwrwrạhnmạyyậmwzgạrdrbạlynbrạḍṭrạbḵwdḵạnbstry
_version_ 1725192472174264320