مقایسه تاثیر تمرینات تعادلی، ذهنی و ترکیبی بر تعادل مردان سالمند سالم

• Main Authors: Seyed Sajad Hosseini, Hossein Rostamkhany, Zabiholah Naghiloo, Navid lotfi
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Vesnu Publications 2011-02-01
• Series: مجله پژوهش در علوم توانبخشی
• Online Access: http://jrrs.mui.ac.ir/index.php/jrrs/article/view/133
• ISSN: 1735-7519; 2008-2606

چکیده مقدمه: از آن جائی که حفظ تعادل[1] یکی از شاخص های تعیین استقلال افراد سالمند به شمار می رود، بررسی و تشخیص عوامل موثر بر تغییرات تعادل بویژه اثرات انواع قراردادهای[2] تمرین ورزشی بر تعادل از موضوعات قابل بررسی است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای اثر تمرینات تعادلی در آب، تمرینات ذهنی و تمرینات ترکیبی (ذهنی و تعادلی در آب) بر تعادل مردان سالمند سالم بود. مواد و روش ها: تعداد 120 نفر از سالمندان، سن 14/14 ±07/65 سال، وزن 31/3±86/71 کیلوگرم و قد 57/3 ±2/173 سانتی متر، انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه] گروه اول تمرینات تعادلی در آب (30 نفر)، گروه دوم تمرينات ذهني (30 نفر)، گروه سوم تمرین ترکیبی تعادلی در آب و تمرين ذهني (30 نفر)، گروه چهارم بدون تمرین یا کنترل (30 نفر)[ طبقه‎بندی شدند. براي برآورد تعادل آزمودني ها از آزمون Y[3] در سه جهت استفاده شد. سپس در مورد گروه تمرینی تعادلی در آب، تمرینات در آب با هدف افزایش تعادل آزمودنی‎ها به مدت شش هفته و هر هفته به مدت سه جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت انجام شد. در مورد گروه تمرینات ذهنی مدت تمرين ذهنی در هر جلسه 15 دقيقه و طول دوره مشابه گروه اول بود. در مورد گروه تمرین ترکیبی تعادلی در آب و تمرینات ذهنی، آزمودنی‎ها ترکیبی از تمرینات دو گروه قبل را انجام دادند. براي تجزیه و تحلیل آماری داده های خام از آزمون های آمار توصيفي، t همبسته، ANOVA و آزمون تعقيبي توكي (p≤0/05) استفاده شد. یافته ها: نتایح نشانگر افزایش فاصله دستیابی آزمودنی های سه گروه تمرینی پس از دوره تمرین بود. لیکن در مقايسه بين گروهها بر اساس مقادير دامنه اختلاف فاصله دستيابي قبل و بعد از اعمال تمرينات که اندازه دقيق تري از تأثير انواع تمرينات را بر تعادل فراهم مي کند، مشاهده مي شود که در هر سه جهت آزمون Y بيشترين افزايش فاصله دستيابي پس از اعمال دوره تمرين مربوط به گروه تمرينات تركيبي است. بحث و نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر در توافق با یافته های قبلی نشانگر تاثیر معنی دار اجرای یک دوره تمرین ورزشی بر بهبود تعادل بود. دلالیل احتمالی افزایش تعادل در نتیجه تمرین شامل افزایش قدرت اندام تحتانی آزمودنی ها، تسهیل در هدایت عصبی عضلانی، افزایش سینرژی عضلانی، اعمال فشار بر سیستم عصبی عضلانی و مهار فرایند خودبخودی می باشد. با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان پیشنهاد کرد که در طراحی برنامه های آمادگی جسمانی ویژه سالمندان به تمرینات در آب و تمرینات ذهنی توجه خاص شود. واژه های کلیدی: تعادل، تمرینات تعادلی در آب، تمرینات ذهنی، مردان سالمند   [1]: Balance [2]: Protocol [3]: Y Balance Test