| Summary: | Autor poszukuje odpowiedzi na pytanie, jaki będzie uniwersytet przyszłości. Na wstępie zarysowuje założenia wynikające z trzech różnych podejść występujących w debacie o uniwersytecie, które w efekcie przynoszą inne odpowiedzi. Te podejścia to: racjonalne przewidywanie, nadzieja na reformy oraz wykorzystanie możliwości technicznych. Z ujęcia racjonalnego wynikają podstawowe tezy konwencjonalnej reformy uniwersytetu; ujęcie związane z możliwościami technicznymi ukazuje szanse rozwoju uniwersytetu wynikające z zastosowania nowych technologii i technik kształcenia. Po analizie krytycznej każdego z podejść autor prezentuje prawdopodobny kierunek zmian różnych aspektów funkcjonowania uniwersytetu, a także odpowiada na pytania: jakie będą przyszłe programy i treści kształcenia, w jaki sposób programy te powinny być realizowane przez nauczycieli i studentów, kto ma być kształcony, przez jaki czas, w jakim zakresie oraz jaka ma być w przyszłości dostępność studiów?
|
|---|
