تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
مصلحت را میتوان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه قلمداد نمود که بهواسطه مباحث نظری و کاربردهای عملی آن مورد توجه بسیاری از اندیشهگران مسلمان بوده است. در این میان برخی از نویسندگان، مستند به ظهور و توسعه قاعده مصلحت در نظام سیاسی شیعی، معتقد شدهاند که الگوی دینی حکومت شیعی بهواسطه عنصر...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Article |
Language: | fas |
Published: |
Political Studies Association of the Seminary
2012-09-01
|
Series: | سیاست متعالیه |
Subjects: | |
Online Access: | http://sm.psas.ir/article_19987_3c793023f98c21922e567bdbc509c1c3.pdf |
id |
doaj-5a5ddfeb12f64197bebeae5a83564465 |
---|---|
record_format |
Article |
spelling |
doaj-5a5ddfeb12f64197bebeae5a835644652020-11-25T02:28:23Zfas Political Studies Association of the Seminaryسیاست متعالیه2345-26762645-58112012-09-0111799619987تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعهاصغر افتخارزادهمصلحت را میتوان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه قلمداد نمود که بهواسطه مباحث نظری و کاربردهای عملی آن مورد توجه بسیاری از اندیشهگران مسلمان بوده است. در این میان برخی از نویسندگان، مستند به ظهور و توسعه قاعده مصلحت در نظام سیاسی شیعی، معتقد شدهاند که الگوی دینی حکومت شیعی بهواسطه عنصر مصلحت، عرفی شده است. در این مقاله ضمن تحلیل گونههای مختلف مصلحت (فلسفی، کلامی و فقهی)، بنیادهای نظری و الگوی کاربردی آن را در جمهوری اسلامی ایران، از حیث ماهوی و نتایج، همچنان شریعت مدار ارزیابی نموده و نشان میدهد که چگونه مصلحت در فقه سیاسی شیعه تکوین وتوسعه یافته و توانسته به مثابه یک اصلکاربردی در سطح حکومت ـ با رعایت اصول اصلی شریعت ـ مطرح شود. برای این منظور مبانی، سیر تحول و نوع کاربرد آن در جمهوری اسلامی ایران بحث و بررسی شده است.http://sm.psas.ir/article_19987_3c793023f98c21922e567bdbc509c1c3.pdfحکومت. سیاست. عرفیگرایی. مصلحت. تشیّع |
collection |
DOAJ |
language |
fas |
format |
Article |
sources |
DOAJ |
author |
اصغر افتخارزاده |
spellingShingle |
اصغر افتخارزاده تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه سیاست متعالیه حکومت. سیاست. عرفیگرایی. مصلحت. تشیّع |
author_facet |
اصغر افتخارزاده |
author_sort |
اصغر افتخارزاده |
title |
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه |
title_short |
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه |
title_full |
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه |
title_fullStr |
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه |
title_full_unstemmed |
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه |
title_sort |
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه |
publisher |
Political Studies Association of the Seminary |
series |
سیاست متعالیه |
issn |
2345-2676 2645-5811 |
publishDate |
2012-09-01 |
description |
مصلحت را میتوان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه قلمداد نمود که بهواسطه مباحث نظری و کاربردهای عملی آن مورد توجه بسیاری از اندیشهگران مسلمان بوده است. در این میان برخی از نویسندگان، مستند به ظهور و توسعه قاعده مصلحت در نظام سیاسی شیعی، معتقد شدهاند که الگوی دینی حکومت شیعی بهواسطه عنصر مصلحت، عرفی شده است. در این مقاله ضمن تحلیل گونههای مختلف مصلحت (فلسفی، کلامی و فقهی)، بنیادهای نظری و الگوی کاربردی آن را در جمهوری اسلامی ایران، از حیث ماهوی و نتایج، همچنان شریعت مدار ارزیابی نموده و نشان میدهد که چگونه مصلحت در فقه سیاسی شیعه تکوین وتوسعه یافته و توانسته به مثابه یک اصلکاربردی در سطح حکومت ـ با رعایت اصول اصلی شریعت ـ مطرح شود. برای این منظور مبانی، سیر تحول و نوع کاربرد آن در جمهوری اسلامی ایران بحث و بررسی شده است. |
topic |
حکومت. سیاست. عرفیگرایی. مصلحت. تشیّع |
url |
http://sm.psas.ir/article_19987_3c793023f98c21922e567bdbc509c1c3.pdf |
work_keys_str_mv |
AT ạṣgẖrạftkẖạrzạdh tbạrsẖnạsyqạʿdhmṣlḥtdrfqhsyạsysẖyʿh |
_version_ |
1724838433804779520 |