تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه

مصلحت را می‌توان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه قلمداد نمود که به‌واسطه مباحث نظری و کاربردهای عملی آن مورد توجه بسیاری از اندیشه‌گران مسلمان بوده است. در این میان برخی از نویسندگان، مستند به ظهور و توسعه قاعده مصلحت در نظام سیاسی شیعی، معتقد شده‌اند که الگوی دینی حکومت شیعی به‌واسطه عنصر...

Full description

Bibliographic Details
Main Author: اصغر افتخارزاده
Format: Article
Language:fas
Published: Political Studies Association of the Seminary 2012-09-01
Series:‫سیاست متعالیه‏
Subjects:
Online Access:http://sm.psas.ir/article_19987_3c793023f98c21922e567bdbc509c1c3.pdf
id doaj-5a5ddfeb12f64197bebeae5a83564465
record_format Article
spelling doaj-5a5ddfeb12f64197bebeae5a835644652020-11-25T02:28:23Zfas Political Studies Association of the Seminary‫سیاست متعالیه‏2345-26762645-58112012-09-0111799619987تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعهاصغر افتخارزادهمصلحت را می‌توان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه قلمداد نمود که به‌واسطه مباحث نظری و کاربردهای عملی آن مورد توجه بسیاری از اندیشه‌گران مسلمان بوده است. در این میان برخی از نویسندگان، مستند به ظهور و توسعه قاعده مصلحت در نظام سیاسی شیعی، معتقد شده‌اند که الگوی دینی حکومت شیعی به‌واسطه عنصر مصلحت، عرفی شده است. در این مقاله ضمن تحلیل گونه‌های مختلف مصلحت (فلسفی، کلامی و فقهی)، بنیادهای نظری و الگوی کاربردی آن را در جمهوری اسلامی ایران، از حیث ماهوی و نتایج، همچنان شریعت مدار ارزیابی نموده و نشان می‌دهد که چگونه مصلحت در فقه سیاسی شیعه تکوین وتوسعه یافته و توانسته به مثابه یک اصل‌کاربردی در سطح حکومت ـ با رعایت اصول اصلی شریعت ـ مطرح شود. برای این منظور مبانی، سیر تحول و نوع کاربرد آن در جمهوری اسلامی ایران بحث و بررسی شده است.http://sm.psas.ir/article_19987_3c793023f98c21922e567bdbc509c1c3.pdfحکومت. سیاست. عرفیگرایی. مصلحت. تشیّع
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author اصغر افتخارزاده
spellingShingle اصغر افتخارزاده
تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
‫سیاست متعالیه‏
حکومت. سیاست. عرفیگرایی. مصلحت. تشیّع
author_facet اصغر افتخارزاده
author_sort اصغر افتخارزاده
title تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
title_short تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
title_full تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
title_fullStr تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
title_full_unstemmed تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
title_sort تبارشناسی قاعده مصلحت در فقه سیاسی شیعه
publisher Political Studies Association of the Seminary
series ‫سیاست متعالیه‏
issn 2345-2676
2645-5811
publishDate 2012-09-01
description مصلحت را می‌توان از جمله قواعد کاربردی در حوزه اداره جامعه قلمداد نمود که به‌واسطه مباحث نظری و کاربردهای عملی آن مورد توجه بسیاری از اندیشه‌گران مسلمان بوده است. در این میان برخی از نویسندگان، مستند به ظهور و توسعه قاعده مصلحت در نظام سیاسی شیعی، معتقد شده‌اند که الگوی دینی حکومت شیعی به‌واسطه عنصر مصلحت، عرفی شده است. در این مقاله ضمن تحلیل گونه‌های مختلف مصلحت (فلسفی، کلامی و فقهی)، بنیادهای نظری و الگوی کاربردی آن را در جمهوری اسلامی ایران، از حیث ماهوی و نتایج، همچنان شریعت مدار ارزیابی نموده و نشان می‌دهد که چگونه مصلحت در فقه سیاسی شیعه تکوین وتوسعه یافته و توانسته به مثابه یک اصل‌کاربردی در سطح حکومت ـ با رعایت اصول اصلی شریعت ـ مطرح شود. برای این منظور مبانی، سیر تحول و نوع کاربرد آن در جمهوری اسلامی ایران بحث و بررسی شده است.
topic حکومت. سیاست. عرفیگرایی. مصلحت. تشیّع
url http://sm.psas.ir/article_19987_3c793023f98c21922e567bdbc509c1c3.pdf
work_keys_str_mv AT ạṣgẖrạftkẖạrzạdh tbạrsẖnạsyqạʿdhmṣlḥtdrfqhsyạsysẖyʿh
_version_ 1724838433804779520