ارزیابی میزان خطای محاسبه‌ی دز نرم‌افزار طراحی درمان با استفاده از فانتوم جامد Anthropomorphic

چکیده مقدمه: دريافت دز صحيح بيمار، نقش مهمی در نتیجه‌ی پرتودرمانی دارد. برای دستیابی به این هدف، از شیوه‌نامه‌ی TECDOC1583 استفاده شده است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی مراحل مختلف طراحی درمان جهت محاسبه‌ی دز دقیق دریافتی بيمار و تطبیق آن با نتایج واقعی بود. روش‌ها: در اين مطالعه، توزیع دز برای...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: Vida Rezaee, Daryoush Shahbazi-Gahrouei, Shahram Monadi, Mohsen Saeb
Format: Article
Language:fas
Published: Vesnu Publications 2016-10-01
Series:مجله دانشکده پزشکی اصفهان
Subjects:
Online Access:http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/6637
Description
Summary:چکیده مقدمه: دريافت دز صحيح بيمار، نقش مهمی در نتیجه‌ی پرتودرمانی دارد. برای دستیابی به این هدف، از شیوه‌نامه‌ی TECDOC1583 استفاده شده است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی مراحل مختلف طراحی درمان جهت محاسبه‌ی دز دقیق دریافتی بيمار و تطبیق آن با نتایج واقعی بود. روش‌ها: در اين مطالعه، توزیع دز برای پرتوهای تک میدانی، چند میدانی و چند میدانی پیچیده با استفاده از محاسبات نرم‌افزار طراحی درمان TiGRT انجام گرفت و نتایج اندازه‌گیری شده از فانتوم ناهمگن (Anthropomorphic) در مراحل مختلف با هم مقايسه شد. یافته‌ها: بر اساس شیوه‌نامه‌ی TECDOC1583، همه‌ی نتایج به دست آمده مورد قبول واقع شد، اما در مرحله‌ی پنجم آزمون، درصد خطا در ریه، 3/4 درصد با اختلاف 3/0 درصد بود. در مرحله‌ی ششم آزمون، درصد خطا در بافت نرم 7/5 درصد و اختلاف آن 7/2 درصد بود. نتیجه‌گیری: به دلیل تراکم الکترونی پایین در بافت ریه، خطای نرم‌افزار بیشتر بود و در نتیجه، طراحی درمان آن احتیاج به دقت بیشتری داشت. با توجه به یافته‌های این مطالعه، درک و فهم کاربران از ویژگی‌های عملی و نیز محدودیت‌های Treatment planning software (TPS) اهمیت ویژه‌ای دارد. در این حالت، چون نمی‌توان به نرم‌افزار اعتماد کرد، پس باید اطلاعات در راه‌اندازي دستگاه دوباره ارزيابي شود و مقادیر دزهای محاسباتی و اندازه‌گیری شده مقایسه گردند تا کاستی‌های الگوریتم و نیز در صورت امکان آزمون‌های مورد قبول برای دستگاه شتاب دهنده، مورد بازبینی قرار گیرند.
ISSN:1027-7595
1735-854X