تحلیل روابط جمهوری اسلامی ایران و سوریه در پرتو نظام موازنه قوا در خاورمیانه
سوریه عالی‌ترین سطح روابط یک کشور عربی با جمهوری اسلامی را داشته است. این کشور طی جنگ تحمیلی از حامیان ایران بود وپس از آن نیز روابط سیاسی دو کشور با مبادلات اقتصادی و ارتباطات فرهنگی تکمیل شد و تهران و دمشق را به عنوان متحدان استراتژیک در خاورمیانه مطرح کرد. برای تحلیل روابط دو کشور باید به زمینه‌ه...
| Main Authors: | , |
|---|---|
| Format: | Article |
| Language: | fas |
| Published: |
Imam Sadiq University
2021-03-01
|
| Series: | دانش سیاسی |
| Subjects: | |
| Online Access: | https://pkn.journals.isu.ac.ir/article_75587_8040b1ca024449bafe570a0d57371613.pdf |
| Summary: | سوریه عالی‌ترین سطح روابط یک کشور عربی با جمهوری اسلامی را داشته است. این کشور طی جنگ تحمیلی از حامیان ایران بود وپس از آن نیز روابط سیاسی دو کشور با مبادلات اقتصادی و ارتباطات فرهنگی تکمیل شد و تهران و دمشق را به عنوان متحدان استراتژیک در خاورمیانه مطرح کرد. برای تحلیل روابط دو کشور باید به زمینه‌های ایدئولوژیک و استراتژیک این مناسبات پرداخت. ایدئولوژی مشترک اساساً یک جهت‌گیری ضد امپریالیستی بوده که در گرایش‌های ضد آمریکایی و ضد صهیونیستی و حمایت از گروه‌های فلسطینی متبلور شده است. هر دو کشور ضمن حفظ استقلال در جهت بهره‌برداری از نیروهای فراملی در منطقه گام برداشته و یک نوع ثبات را در مقابل تهدیدهای امنیتی خاورمیانه که عمدتاً ناشی از فشارهای جهانی قدرت‌ها است، به وجود آورده‌اند. در این راستا مقابله با تهدید مشترک در مقاطع جنگ تحمیلی (صدام حسین و رژیم صهیونیستی) و پس از آن (عربستان) و نیز تلاش ایران در جهت صعود به جایگاه قدرت منطقه‌ای عوامل اصلی اتحاد راهبردی دو کشور به شمار می‌روند. بدین‌ترتیب اتحاد ایران و سوریه موازنه قدرت جدیدی را در منطقه پدید می‌آورد که در پی به چالش کشیدن نظم منطقه‌ای متأثر از سیاست‌های مداخلانه‌جویانه غربی است. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-0743 2228-6594 |