| Summary: | Artykuł jest relacją z początkowych badań nad tematem ewolucji roli Polski w NATO
w kontekście korzystania z polityki „otwartych drzwi” Sojuszu Północnoatlantyckiego
zarówno w ramach akcesu do organizacji, promowania dalszego poszerzania
strefy euroatlantyckiej w sąsiedztwie Polski, jak i opartej na takiej działalności próby
budowania międzynarodowej pozycji kraju. Jednocześnie wskazuje na postawione postulaty badawcze oraz w sposób ogólny nakreśla źródła i metody służące ich realizacji.
Artykuł ten nie rości sobie praw do wyczerpania badanego zagadnienia, ma on bowiem
za zadanie wprowadzić do tematyki w sposób syntetyczny oraz wskazać na istotne, choć
niezbadane dotąd pola problemowe.
W niniejszym tekście przedstawione zostały ramy projektu badawczego. Zawarte
są tu przyjęte do tematu założenia, tezy postawione do weryfikacji, jak również główne
zakresy problemowe. Temat pracy prezentowanej w artykule łączy zagadnienia
geopolityki, bezpieczeństwa międzynarodowego, dyplomacji oraz rzecznictwa interesów.
Głównymi przedmiotami analizy są kwestie dotąd niezbadane, takie jak lobbing
międzyrządowy oraz między rządem a organizacją międzynarodową, a także pełnienie
przez Polskę funkcji beneficjenta i promotora polityki „otwartych drzwi” NATO.
Do pozostałych należą: zbadanie znaczenia obszaru frontowego pomiędzy euroatlantycką
a rosyjską strefą wpływów, rozwoju polityki „otwartych drzwi” Sojuszu Północnoatlantyckiego, stanowisk Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Rosji wobec otwierania Sojuszu na Wschód, szczególnie w kontekście Polski i Ukrainy. Dokonany wybór państw uzasadniony jest stopniem ich zaangażowania oraz geopolitycznymi uwarunkowaniami aktywności w procesie rozszerzania NATO.
|
|---|
