Bir Diyabet Kampı: Öncesi ve Sonrası?

• Main Authors: Burcu, Ömer, Münevver, Meliha, Mehmet Nuri
• Format: Article
• Language: English
• Published: Dicle University Medical School 2020-03-01
• Series: Dicle Medical Journal
• Subjects: tip 1 dm; çocuk; adölesan; kamp
• Online Access: http://diclemedj.org/upload/sayi/76/Dicle%20Med%20J-03934.pdf
• ISSN: 1300-2945; 1308-9889

Giriş: Çalışmamızın amacı, pediatrik endokrinoloji kliniğinde takip edilen Tip 1 diabetes mellitus (DM) tanılı çocuk ve ergenlerde, diyabet kampının; HbA1c, vücut kitle indeksi (VKİ) ölçümlerine, anksiyete ve depresyon puanlarına ve yaşam kalitesi değişimlerine etkisini incelemektir. Olgular kampa gitmeden ve kampa katıldıktan 6 ay sonra değerlendirilmiştir. Yöntemler: Çalışmamızda 2018 yılında, 29 Temmuz-7 Ağustos tarihleri arasında İznik’te gerçekleştirilen kampta, Diyarbakır’dan katılan olgular değerlendirilmiştir. Arkadaşım Diyabet Kampı’na katılan 17 olgunun HbA1c düzeyleri, VKİ, çocuklar için depresyon ölçeği (ÇDÖ), Çocuklarda Anksiyete Tarama Ölçeği (ÇATÖ) ve Yaşam Kalitesi Ölçeği (çocuklar ve ergenler için) puanları kampa katılmadan önce ve kampa katıldıktan 6 ay sonra değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan 17 olgu pediatrik endokrinoloji kliniğinde takipli 720 hastanın arasında daha önce kampa katılmamış ve ailesi kampa katılmasını kabul eden tip 1 DM’li olgulardan seçilmiştir. Grubun yaş ortalaması 13,1(min:10- maks:17,5),tanı alma yaşı ortalaması 7,6 (min:1-maks:15) olarak saptanmıştır. HbA1c düzeyleri, VKİ ve ölçek puanları değerlendirildiğinde kamp öncesi ve sonrası anlamlı fark bulunamamıştır. Ancak 6. ayda ölçülen HbA1c düzeyleri ile depresyon ve anksiyete puanları ile pozitif, yaşam kalitesi puanları ile negatif yönde bir ilişki bulunmuştur. Bu ilişkinin anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Diyabet kampları diyabete yönelik eğitimlerin yapıldığı, akran desteğinin olduğu, hem bilgilendirici hem eğlendirici ortamlardır. Bizim çalışmamız kamp etkinliğinin depresyon, anksiyete ve yaşam kalitesi üzerine kısa dönemde (6 ay) olumlu bir etkisi olmadığını ortaya koymuştur. Ancak psikiyatrik etkilerini değerlendirmek için uzun izlemli çalışmalara ihtiyaç vardır.