Summary: | Semantic packaging in verb based compounds in English and Bulgarian
The article contrasts the word formation types of (para)synthetic compound nouns and compound verbs in two genetically distantly related but typologically distinct languages Bulgarian and English. While the nature of synthetic compound nouns in both languages is comparable, compound verbs show greater contrasts in terms of types, restrictions and preferences for intra compound relations and semantic diversity. An explanation is sought in terms of the influence of word relevant syntactic properties on word formation phenomena in the two languages. An additional powerful factor is the ubiquity of conversion or syntactic promiscuity in English. A hypothesis is formulated that in Bulgarian the iconicity of word formation processes and products associated with the biuniqueness of the sign as understood by Natural Morphology accounts for restrictions on the absolute reign of word formation paradigms in Bulgarian, where the distinction between inflectional morphology and word formation is more sharply delineated. The typological character of the two languages is ultimately taken into account as a factor which determines the preferences for compounds in English and the prevalence of affixal derivation in Bulgarian.
Kompresja semantyczna w złożeniach czasownikowych w językach bułgarskim i angielskim
Autorzy artykułu dokonali porównania mechanizmów słowotwórczych wykorzystywanych przy derywacji (para)syntetycznych złożeń rzeczownikowych oraz czasownikowych w językach bułgarskim i angielskim. Badane języki wykazują dalekie pokrewieństwo genetyczne, lecz z typologicznego punktu widzenia są one od siebie różne. W odróżnieniu od mechanizmów tworzenia syntetycznych złożeń rzeczownikowych, które w obu językach są podobne, złożenia czasownikowe różnią się, jeżeli chodzi o ich typy, ograniczenia użycia oraz preferencje odnośnie relacji zawartych w określonych złożeniach, jak również różnorodność semantyczną. Omawiane zjawiska są prawdopodobnie warunkowane tym, jak cechy składniowe danego języka wpływają na jego mechanizmy słowotwórcze. Kolejnym istotnym czynnikiem, kształtującym naturę tych mechanizmów w języku angielskim, jest konwersja semantyczna. W języku bułgarskim podział na morfemy słowotwórcze i fleksyjne jest dużo bardziej wyrazisty niż w języku angielskim. Autorzy stawiają hipotezę, że przyczyny tego zjawiska należy upatrywać w dwóch czynnikach: ikoniczności bułgarskich procesów słowotwórczych oraz bijekcji znaku (w rozumieniu morfologii naturalnej). W ostatecznym rozrachunku wydaje się, że to cechy typologiczne wpływają na to, że język angielski wykazuje wyraźną skłonność do tworzenia złożeń wyrazowych, zaś w języku bułgarskim dominuje zjawisko afiksacji derywacyjnej.
|