بررسي ميزان کارائي پروتزهاي اندام فوقاني در انجام فعاليت هاي مختلف درافراد آمپوته اندام فوقاني

• Main Author: Mohammad Taghi Karimi
• Format: Article
• Language: fas
• Published: Vesnu Publications 2011-02-01
• Series: مجله پژوهش در علوم توانبخشی
• Online Access: http://jrrs.mui.ac.ir/index.php/jrrs/article/view/131
• ISSN: 1735-7519; 2008-2606

افراد قطع عضواندام فوقاني با کاهش چشمگيرتوانايي در انجام فعاليت هاي خود روبرو هستند براي جبران اين امر از انواع مختلف پروتز استفاده مي شود که مطابق با مکانيزم حرکتي ممکن است کازمتيک، مکانيکال و يا مايو الکتريک باشند. متاسفانه علي الرغم تلاشهاي فراوان در زمينه افزايش کارائي پروتزهاي اندام فوقاني ، ميزان موفقيت افراد دربه کاربردن پروتز پائين مي باشد‍‍؛ لذا در اين تحقيق سعي بر آن است تا ميزان کارائي پروتزها با توجه به انواع فعاليت مورد بررسي قرار گرفته، ارتباط آن با نوع پروتز، سمت قطع عضو و سطح قطع عضو تعيين گردد. روش مطالعه: تعداد 76 نفر از آمپوته هاي اندام فوقاني در استانهاي تهران، اصفهان و شيراز که به مراکز ارتوپدي فني مراجعه کرده بودند مورد بررسي قرار گرفتند. فاکتورهايي همچون ميزان توانائي افراد در انجام فعاليت هاي مختلف، سن فرد، طرف قطع عضو، سطح قطع عضو انتخاب گرديد. نتايج: نتايج اين تحقيق نشان داد که علي الرغم سيستم حرکتي به کار گرفته در پروتز؛ اکثر افراد از پروتز خود فقط در حد يک تکيه گاه استفاده مي کنند. ميزان توانايي آمپوته هاي اندام فوقاني در انجام فعاليت هاي مختلف همانند رانندگي كردن ونيازهاي شخصي از فعاليتهاي ديگربيشتر بود. گرچه انتظار ميرفت كه پروتزهاي هاي مکانيکال نيازهاي فرد را بهتر برآورده سازند، با اين حال در خيلي از سطوح قطع عضوي تفاوت ملموسي مشاهده نشد (p-(value = 0.1.   بحث و نتيجه گيري: از ميان فاکتورهاي مختلفي که مي تواند بر ميزان کارکرد پروتزهاي اندام فوقاني اثر گذار باشد، تاثير آموزش در استفاده از پروتز از اهميت بسزايي برخوردار است. پيشنهاد مي شود از تکنيک هاي جديد و مواد مناسبتر جهت بالا بردن کارائي پروتز ها در اين نوع از آمپوته ها استفاده گردد.   كلمات كليدي: پروتز اندام فوقاني، كارائي، سمت قطع عضو