مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا

هدف پژوهش حاضر مقایسۀ مؤلفه‌های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا بود. روش پژوهش از نوع علی-مقایسهای بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ نوجوانان کم‌بینا و بینای سال دوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران بود. حجم نمونۀ موردنظر 50 نفر (30 نفر دانش­آموز پسر بینا و 20 نفر دانش‌آموز پسر کم­بینا) بود. از رو...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: رضا احمدی, پرویز شریفی درآمدی
Format: Article
Language:fas
Published: Allameh Tabataba'i University Press 2014-04-01
Series:Ravānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī
Subjects:
Online Access:http://jpe.atu.ac.ir/article_260_eefc1ff84d8f3c7826e6eb7e9467afc7.pdf
id doaj-4503aad5cbd042b5acf52d85cbc7b7f3
record_format Article
spelling doaj-4503aad5cbd042b5acf52d85cbc7b7f32020-11-25T01:05:49ZfasAllameh Tabataba'i University PressRavānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī2252-00312014-04-01413114مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینارضا احمدیپرویز شریفی درآمدیهدف پژوهش حاضر مقایسۀ مؤلفه‌های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا بود. روش پژوهش از نوع علی-مقایسهای بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ نوجوانان کم‌بینا و بینای سال دوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران بود. حجم نمونۀ موردنظر 50 نفر (30 نفر دانش­آموز پسر بینا و 20 نفر دانش‌آموز پسر کم­بینا) بود. از روش نمونه­گیری در دسترس برای دانش‌آموزان کم‌بینا و روش نمونه­گیری تصادفی ساده برای دانش‌آموزان بینا از یک مدرسه راهنمایی هم‌جوار استفاده گردید. لازم به ذکر است که در این پژوهش آزمودنی­ها بر اساس متغیرهای جنسیت، سن و وضعیت اقتصادی- اجتماعی همتاسازی شده­اند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامۀ خودکارآمدپنداری بندورا بود و به‌صورت گروهی اجرا شد. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از آزمون t مستقل استفاده ‌شده است. یافته­های پژوهش نشان داد که در مؤلفه­های "موفقیت تحصیلی"،"­یادگیری از طریق خودنظم‌دهی"­،­"فعالیت‌های فوق‌برنامه"،"برآوردن انتظارات دیگران"،"خودنظم‌دهی انگیزشی"­در بین دانش­آموزان پسر بینا و دانش‌آموزان پسرکم بینا تفاوت معنی‌داری وجود دارد)01/0>p (. همچنین میزان خودکارآمدپنداری در مؤلفۀ "استحکام خود" بین دانش‌آموزان پسر کم‌بینا و بینا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<p). بنابر نتایج حاصله، میزان خودکارآمدپنداری دانش‌آموزان پسر بینا نسبت به دانش‌آموزان پسرکم بینا بیشتر است. بنابراین پیشنهاد می‌شود معلمین، اولیاء و دست‌اندرکاران امر آموزش از طریق ارائه الگوهای رفتاری مناسب برمبنای انتقال احساس خودکارآمدپنداری در نوجوانان کم‌بینا عمل کنند. همچنین پیشنهاد می‌شود فرصت‌های اجتماعی کافی برای دانش‌آموزان کم‌بینا جهت افزایش توانمندی و رشد انگیزش درونی در آنها فراهم گردد.http://jpe.atu.ac.ir/article_260_eefc1ff84d8f3c7826e6eb7e9467afc7.pdfواژگان کلیدی: خودکارآمدپنداری؛ کم‌بینا؛ بینا
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author رضا احمدی
پرویز شریفی درآمدی
spellingShingle رضا احمدی
پرویز شریفی درآمدی
مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
Ravānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī
واژگان کلیدی: خودکارآمدپنداری؛ کم‌بینا؛ بینا
author_facet رضا احمدی
پرویز شریفی درآمدی
author_sort رضا احمدی
title مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
title_short مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
title_full مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
title_fullStr مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
title_full_unstemmed مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
title_sort مقایسه مؤلفه های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا
publisher Allameh Tabataba'i University Press
series Ravānshināsī-i Afrād-i Istis̠nāyī
issn 2252-0031
publishDate 2014-04-01
description هدف پژوهش حاضر مقایسۀ مؤلفه‌های خودکارآمدپنداری بین نوجوانان پسر کم‌بینا و بینا بود. روش پژوهش از نوع علی-مقایسهای بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ نوجوانان کم‌بینا و بینای سال دوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران بود. حجم نمونۀ موردنظر 50 نفر (30 نفر دانش­آموز پسر بینا و 20 نفر دانش‌آموز پسر کم­بینا) بود. از روش نمونه­گیری در دسترس برای دانش‌آموزان کم‌بینا و روش نمونه­گیری تصادفی ساده برای دانش‌آموزان بینا از یک مدرسه راهنمایی هم‌جوار استفاده گردید. لازم به ذکر است که در این پژوهش آزمودنی­ها بر اساس متغیرهای جنسیت، سن و وضعیت اقتصادی- اجتماعی همتاسازی شده­اند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامۀ خودکارآمدپنداری بندورا بود و به‌صورت گروهی اجرا شد. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از آزمون t مستقل استفاده ‌شده است. یافته­های پژوهش نشان داد که در مؤلفه­های "موفقیت تحصیلی"،"­یادگیری از طریق خودنظم‌دهی"­،­"فعالیت‌های فوق‌برنامه"،"برآوردن انتظارات دیگران"،"خودنظم‌دهی انگیزشی"­در بین دانش­آموزان پسر بینا و دانش‌آموزان پسرکم بینا تفاوت معنی‌داری وجود دارد)01/0>p (. همچنین میزان خودکارآمدپنداری در مؤلفۀ "استحکام خود" بین دانش‌آموزان پسر کم‌بینا و بینا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0<p). بنابر نتایج حاصله، میزان خودکارآمدپنداری دانش‌آموزان پسر بینا نسبت به دانش‌آموزان پسرکم بینا بیشتر است. بنابراین پیشنهاد می‌شود معلمین، اولیاء و دست‌اندرکاران امر آموزش از طریق ارائه الگوهای رفتاری مناسب برمبنای انتقال احساس خودکارآمدپنداری در نوجوانان کم‌بینا عمل کنند. همچنین پیشنهاد می‌شود فرصت‌های اجتماعی کافی برای دانش‌آموزان کم‌بینا جهت افزایش توانمندی و رشد انگیزش درونی در آنها فراهم گردد.
topic واژگان کلیدی: خودکارآمدپنداری؛ کم‌بینا؛ بینا
url http://jpe.atu.ac.ir/article_260_eefc1ff84d8f3c7826e6eb7e9467afc7.pdf
work_keys_str_mv AT rḍạạḥmdy mqạyshmwlfhhạykẖwdḵạrậmdpndạrybynnwjwạnạnpsrḵmbynạwbynạ
AT prwyzsẖryfydrậmdy mqạyshmwlfhhạykẖwdḵạrậmdpndạrybynnwjwạnạnpsrḵmbynạwbynạ
_version_ 1725192943077163008