| Summary: | Ważną kwestią, która wyznacza ramy poszukiwania potencjału edukacyjnego w biografii człowieka jest połączenie procesu uczenia się z codziennym światem życia jednostki. Halina Semenowicz, pisząc dzienniki, zawarła w nich opis życia codziennego, jakie prowadziła, będąc na emeryturze. W prezentowanym tekście skupię się na obszarze aktywności zawodowej, której H. Semenowicz nie zaniechała po przejściu na emeryturę. Kontynuowała tym samym dzieło upowszechniania w Polsce technik Celestyna Freineta. Akcentując znaczenie pracy jako ważnego obszaru, w którym następuje rozwój człowieka dorosłego, uwaga została skoncentrowana na ukazaniu roli, jaką w życiu Haliny Semenowicz pełniła praca, oraz tych formach codziennej aktywności, które wiązały się z uczeniem się diarystki przebiegającym na tle podejmowanych przez nią aktywności zawodowych.
|
|---|
