بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم

گندم یک منبع مهم پروتئینی و تغذیه‌ای برای جوامع بشری بوده، که میزان پروتئین دانه به‌عنوان مهم‌ترین جزء تعیین‌کننده کیفیت دانه، نقش مهمی در کیفیت و ارزش غذایی محصول و هم‌چنین نان تولیدی آن دارد. این پژوهش به‌منظور بررسی چگونگی تغییرات (افزایش و یا کاهش) میزان پروتئین دانه گندم (Triticum aestivum L.)،...

Full description

Bibliographic Details
Main Authors: الهام امجدیان, احمد قنبری
Format: Article
Language:fas
Published: Ferdowsi University of Mashhad 2018-06-01
Series:پژوهشهای زراعی ایران
Subjects:
Online Access:https://jcesc.um.ac.ir/article_38129_01fd73840b96d6bab9719494f3ca6dc0.pdf
id doaj-3dc144e5d53d447baeed6aa9ecf93f0a
record_format Article
spelling doaj-3dc144e5d53d447baeed6aa9ecf93f0a2021-06-12T04:02:52ZfasFerdowsi University of Mashhadپژوهشهای زراعی ایران2008-14722423-39782018-06-0116238139210.22067/gsc.v16i2.6263338129بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندمالهام امجدیان0احمد قنبری1دانشگاه زابلدانشگاه زابلگندم یک منبع مهم پروتئینی و تغذیه‌ای برای جوامع بشری بوده، که میزان پروتئین دانه به‌عنوان مهم‌ترین جزء تعیین‌کننده کیفیت دانه، نقش مهمی در کیفیت و ارزش غذایی محصول و هم‌چنین نان تولیدی آن دارد. این پژوهش به‌منظور بررسی چگونگی تغییرات (افزایش و یا کاهش) میزان پروتئین دانه گندم (Triticum aestivum L.)، تحت کاربرد سیستم‌های مختلف تغذیه کودی، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 93- 1392، در پژوهشکده کشاورزی وابسته به دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارها شامل: T1. شاهد، T2. کود دامی، T3. کود ورمی‌کمپوست، T4. کود شیمیایی NPK، ‌‌‌T5. کود ورمی‌کمپوست‌+کود ‌‌نیتروکسین، T6. کود دامی‌+کود ‌‌‌نیتروکسین، T7. کود دامی‌‌‌+‌‌‌کود ‌‌‌شیمیاییNPK ، (با نسبت‌های‌ مساوی) در بررسی عملکرد دانه، شاخص‌برداشت، نیتروژن خاک، نیتروژن دانه، پروتئین دانه، درصد رطوبت، خاکستر و ماده آلی دانه مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد استفاده از سیستم‌های مختلف کودی بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح احتمال (01/0P≤)، معنی‌دار بود. استفاده از کودهای دامی و شیمیایی به‌صورت تلفیقی، شاخص برداشت و عملکرد دانه را نسبت به سایر تیمارها، افزایش داد. بیشترین و کمترین میزان غلظت نیتروژن دانه با مقادیر ‌‌41/‌2 و ‌‌‌62/‌1 درصد و میزان پروتئین دانه با مقادیر 14‌‌ و ‌‌‌‌‌44/‌9 درصد به‌ترتیب به تیمار کودهای شیمیایی و شاهد اختصاص یافت، به‌طوری که استفاده از کودهای شیمیایی موجب افزایش 48/0 درصدی پروتئین دانه، نسبت به شاهد گردید. بر این اساس نیتروژن یکی از مهم‌ترین عواملی می‌باشد که تأثیر به‌سزایی در میزان پروتئین دانه داشته و تولید محصول به‌مقدار زیادی تحت کاربرد این عنصر قرار گرفته است.https://jcesc.um.ac.ir/article_38129_01fd73840b96d6bab9719494f3ca6dc0.pdfکودهای آلیکودهای تلفیقی دامی و شیمیاییکودهای شیمیاییکیفیت دانهنیتروژن
collection DOAJ
language fas
format Article
sources DOAJ
author الهام امجدیان
احمد قنبری
spellingShingle الهام امجدیان
احمد قنبری
بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
پژوهشهای زراعی ایران
کودهای آلی
کودهای تلفیقی دامی و شیمیایی
کودهای شیمیایی
کیفیت دانه
نیتروژن
author_facet الهام امجدیان
احمد قنبری
author_sort الهام امجدیان
title بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
title_short بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
title_full بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
title_fullStr بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
title_full_unstemmed بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
title_sort بررسی سیستم‌های مختلف تغذیه‌ای: کودهای ارگانیک، غیرارگانیک و تلفیقی، بر چگونگی تغییرات پروتئین دانه گندم
publisher Ferdowsi University of Mashhad
series پژوهشهای زراعی ایران
issn 2008-1472
2423-3978
publishDate 2018-06-01
description گندم یک منبع مهم پروتئینی و تغذیه‌ای برای جوامع بشری بوده، که میزان پروتئین دانه به‌عنوان مهم‌ترین جزء تعیین‌کننده کیفیت دانه، نقش مهمی در کیفیت و ارزش غذایی محصول و هم‌چنین نان تولیدی آن دارد. این پژوهش به‌منظور بررسی چگونگی تغییرات (افزایش و یا کاهش) میزان پروتئین دانه گندم (Triticum aestivum L.)، تحت کاربرد سیستم‌های مختلف تغذیه کودی، در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 93- 1392، در پژوهشکده کشاورزی وابسته به دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارها شامل: T1. شاهد، T2. کود دامی، T3. کود ورمی‌کمپوست، T4. کود شیمیایی NPK، ‌‌‌T5. کود ورمی‌کمپوست‌+کود ‌‌نیتروکسین، T6. کود دامی‌+کود ‌‌‌نیتروکسین، T7. کود دامی‌‌‌+‌‌‌کود ‌‌‌شیمیاییNPK ، (با نسبت‌های‌ مساوی) در بررسی عملکرد دانه، شاخص‌برداشت، نیتروژن خاک، نیتروژن دانه، پروتئین دانه، درصد رطوبت، خاکستر و ماده آلی دانه مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد استفاده از سیستم‌های مختلف کودی بر تمام صفات مورد مطالعه در سطح احتمال (01/0P≤)، معنی‌دار بود. استفاده از کودهای دامی و شیمیایی به‌صورت تلفیقی، شاخص برداشت و عملکرد دانه را نسبت به سایر تیمارها، افزایش داد. بیشترین و کمترین میزان غلظت نیتروژن دانه با مقادیر ‌‌41/‌2 و ‌‌‌62/‌1 درصد و میزان پروتئین دانه با مقادیر 14‌‌ و ‌‌‌‌‌44/‌9 درصد به‌ترتیب به تیمار کودهای شیمیایی و شاهد اختصاص یافت، به‌طوری که استفاده از کودهای شیمیایی موجب افزایش 48/0 درصدی پروتئین دانه، نسبت به شاهد گردید. بر این اساس نیتروژن یکی از مهم‌ترین عواملی می‌باشد که تأثیر به‌سزایی در میزان پروتئین دانه داشته و تولید محصول به‌مقدار زیادی تحت کاربرد این عنصر قرار گرفته است.
topic کودهای آلی
کودهای تلفیقی دامی و شیمیایی
کودهای شیمیایی
کیفیت دانه
نیتروژن
url https://jcesc.um.ac.ir/article_38129_01fd73840b96d6bab9719494f3ca6dc0.pdf
work_keys_str_mv AT ạlhạmạmjdyạn brrsysystmhạymkẖtlftgẖdẖyhạyḵwdhạyạrgạnyḵgẖyrạrgạnyḵwtlfyqybrcẖgwngytgẖyyrạtprwtỷyndạnhgndm
AT ạḥmdqnbry brrsysystmhạymkẖtlftgẖdẖyhạyḵwdhạyạrgạnyḵgẖyrạrgạnyḵwtlfyqybrcẖgwngytgẖyyrạtprwtỷyndạnhgndm
_version_ 1721381136225009664