اثر تیمول به دو شکل آزاد و آهسته رهش بر ویژگی های تخمیر شکمبه و متابولیت های پلاسما در گوسفند

• Main Authors: زهرا زمانی, داریوش علی پور, حمیدرضا مقیمی, سید علیرضا مرتضوی, سید مسعود ذوالحواریه
• Format: Article
• Language: fas
• Published: University of Guilan 2015-02-01
• Series: تحقیقات تولیدات دامی
• Subjects: آمونیاک; پروتئین میکروبی; تیمول; گلوکز
• Online Access: https://ar.guilan.ac.ir/article_23_ba064736769370855587da1d8ff73226.pdf

این پژوهش به­منظور مقایسه اثرات تیمول به دو شکل آزاد و آهسته­رهش بر ویژگی­های تخمیر شکمبه، پروتئین میکروبی و برخی     متابولیت­های پلاسما در گوسفند انجام شد. آزمایش در قالب طرح مربع لاتین 3´3 به صورت ادغام شده با استفاده از 6 راس گوسفند نر فیستوله شده انجام شد. تیمارها عبارت بود از (الف) جیره پایه +250 میلی­گرم تیمول به شکل آزاد، (ب) جیره پایه +250 میلی­گرم تیمول به شکل آهسته­رهش و (ج) تیمار شاهد (جیره پایه بدون تیمول). هر دوره آزمایش 14 روز و شامل 10 روز سازگاری و 4 روز نمونه­گیری بود. در دوره نمونه­گیری، نمونه­های مدفوع جمع­آوری شد و در روز پایانی هر دوره نیز نمونه­های خون و مایع شکمبه در زمان­های مختلف جمع­آوری شد. مصرف تیمول به هر دو شکل آزاد و آهسته­رهش، ماده خشک مصرفی (به ترتیب 5/917 و 5/985 گرم در روز)، قابلیت هضم پروتئین خام (به ترتیب 7/82 و 6/85 درصد) و غلظت گلوکز پلاسما (به ترتیب 8/114 و 5/108 میلی­گرم در دسی­لیتر) را افزایش داد (05/0><em>P</em>). در تیمارهای محتوی تیمول، غلظت اوره­ی پلاسما، سنتز پروتئین میکروبی و غلظت نیتروژن آمونیاکی در 5 و 7 ساعت پس از خوراکدهی کاهش یافت (05/0><em>P</em>). تعداد دیپلودینیوم­ها در جیره محتوی تیمول آزاد 10⁵×38/0 بود که از تعداد مربوط به دو تیمار دیگر کمتر بود (05/0><em>P</em>). مصرف تیمول می­تواند با کاهش تولید نیتروژن آمونیاکی بازده استفاده از پروتئین خوراک را بهبود بخشد و با توجه به افزایش گلوکز پلاسما می­تواند اثری مثبت در تامین انرژی دام ایجاد کند.